lèi xī
léi léi
lèi zǎi
lèi guān
lěi jiā
lèi bèi
lèi fán
lěi luǎn
léi qiú
lèi dì
lèi shèng
lèi xī
lěi zú
lěi suì
lèi zǔ
lèi cháo
lèi xún
lěi jí
lèi rěn
lèi dié
lèi qì
lěi láo
léi zhuì
léi dié
lèi wán
lèi duī
léi xiè
lèi yì
lěi dú
lèi zhí
léi zhǐ
lěi jìn
lěi fá
lěi jì
lèi chuí
lěi jù
lèi xīn
lèi shēn
lèi zǐ
lèi yīn
lěi jī
lèi jué
lěi qià
lèi yè
lèi jiě
lèi fēng
lèi réng
lèi fú
lèi zhī
lèi kèn
lèi shǒu
lèi hài
lěi shí
lèi rán
lèi lí
lěi dài
lèi yè
lèi fá
lèi wū
lèi qī
lèi shèng
lèi dé
lèi chǒu
lěi xíng
lèi rén
léi chén
lèi niú
lèi jié
lèi qí
lèi zhòng
lèi zhuì
lèi jiǎn
lěi cì
lěi shì
lèi lù
lěi fàn
lèi xí
lěi shǔ
léi zhui
lèi jiǎn
lěi jì
lèi qí
lěi nián
lěi yuè
lěi rì
shì shèng
zhǔ shèng
cì shèng
qī shèng
qǐ shèng
fǔ shèng
gǒng shèng
gū shèng
yuān shèng
fán shèng
yì shèng
xīn shèng
chōng shèng
guān shèng
fēi shèng
cāng shèng
míng shèng
jiǔ shèng
kǒng shèng
yà shèng
qí shèng
cǎo shèng
hàn shèng
nǐ shèng
ní shèng
huì shèng
shùn shèng
dǔ shèng
háo shèng
qí shèng
bǐng shèng
fù shèng
ruì shèng
máng shèng
cān shèng
jiǔ shèng
cháo shèng
rén shèng
xī shèng
sān shèng
zhēng shèng
sì shèng
yī shèng
shū shèng
shén shèng
shù shèng
lèi shèng
xī shèng
qí shèng
yóu shèng
qín shèng
zōng shèng
liè shèng
huáng shèng
wǔ shèng
hòu shèng
xiān shèng
hù shèng
jù shèng
dàn shèng
biǎo shèng
shī shèng
lǔ shèng
yè shèng
yù shèng
tiān shèng
dà shèng
yì shèng
rù shèng
ruì shèng
hóng shèng
líng shèng
qīng shèng
xián shèng
bǐ shèng
⒈ 称历代君主。
引宋王安石《本朝百年无事札子》：“盖累圣相继，仰畏天，俯畏人，宽人恭俭，忠恕诚慤，此其所以获天助也。”
宋王谠《唐语林·补遗二》：“累圣知之而不能远，恶之而不能去，睿旨如此，天下幸甚！”
1. 疲乏，过劳：劳累。累乏。
2. 使疲劳：病刚好，别再累着。
圣读音：shèng圣shèng(1)（形）最崇高的：神～。(2)（形）称学知识或技能有极高成就的：诗～。(3)（名）指圣人：～贤。(4)（名）封建社会尊称帝王：～旨。