yuān jù
piàn jù
xiǎn jù
shǎng jù
biāo jù
mì jù
sǐ jù
jié jù
gé jù
huó jù
dǔ jù
lì jù
jiǎn jù
liàn jù
duǎn jù
chū jù
jiā jù
chéng jù
yú jù
lěi jù
jué jù
cí jù
sōu jù
màn jù
fèi jù
pái jù
jǐng jù
qīng jù
dǎo jù
yǔ jù
lián jù
háo jù
qiāo jù
chèn jù
dé jù
de jù
zhuǎn jù
suǒ jù
piān jù
bài jù
xióng jù
shēn jù
jiǒng jù
bǐ jù
pái jù
fā jù
dié jù
xū jù
chuí jù
zú jù
dàn jù
wén jù
guǎn jù
xún jù
wú jù
yùn jù
jùn jù
duàn jù
wěi jù
zhuì jù
shēn jù
cuàn jù
lěng jù
jí jù
bǐ jù
kè jù
bì jù
zì jù
jū jù
zhuō jù
sǎn jù
lè jù
zhú jù
xié jù
zhī jù
dié jù
jié jù
miào jù
xiǎo jù
lú jù
lì jù
cháng jù
zǐ jù
bìng jù
quán jù
niù jù
jié jù
zhuó jù
yāo jù
cóng jù
ǒu jù
yǎ jù
shěng jù
shé jù
de jù
zhǔ jù
liàn jù
sì jù
jù jù
pò jù
xuě jù
yǔ jù
yǐn jù
liú jù
zhāi jù
huán jù
jì jù
dōu jù
pín jù
yán jù
zhāng jù
qǐ jù
xǐ jù
lòu jù
míng jù
xī jù
shǔ jù
zhòng jù
lián jù
duì jù
chán jù
jí jù
jié jù
chǐ jù
fēn jù
fēi jù
sāo jù
yì jù
tí jù
jiā jù
jǐn jù
jué jù
rǒng jù
yīn jù
pián jù
diǎn jù
dān jù
cí jù
lì jù
zào jù
guò jù
⒈ 亦作“覔句”。指诗人构思、寻觅诗句。
引唐杜甫《又示宗武》诗：“觅句新知律，摊书解满牀。”
宋计有功《唐诗纪事·刘昭禹》：“﹝刘昭禹﹞尝与人论诗曰：‘五言如四十箇贤人，著一字如屠沽不得；覔句者，若掘得玉合子，底必有盖。但精心求之，必获其宝。’”
宋杨万里《和祝汝玉作举子语之句》：“词场君擅倾城色，诗社儂凋觅句鬚。”
寻求好的字句。
觅mì（动）寻找：～食｜～友。
句读音：jù,gōu[ jù ]1. 由词组成的能表示出一个完整意思的话：句子。句法。
2. 〔句读（dòu）〕古代称文词停顿的地方为“句”或“读”。
3. 量词，用于语言：三句话不离本行（háng）。