shé jù
zhāi jù
sǎn jù
wú jù
lián jù
sì jù
jiā jù
yǔ jù
jiǎn jù
yán jù
dǔ jù
cí jù
bǐ jù
jù jù
qiāo jù
xī jù
zhòng jù
de jù
yuān jù
duàn jù
pái jù
rǒng jù
zhuǎn jù
xiǎn jù
bì jù
kè jù
gé jù
lì jù
yì jù
chèn jù
shēn jù
zhuō jù
cí jù
liú jù
jǐng jù
dǎo jù
qǐ jù
chū jù
xǐ jù
sǐ jù
chuí jù
wěi jù
bìng jù
lián jù
cóng jù
zú jù
huó jù
zhú jù
wén jù
zhǔ jù
xióng jù
xuě jù
miào jù
fèi jù
suǒ jù
zì jù
duǎn jù
guò jù
fēn jù
lì jù
yú jù
zào jù
jié jù
xū jù
jǐn jù
yāo jù
jié jù
fā jù
zhuó jù
dé jù
jū jù
yǐn jù
bǐ jù
lòu jù
jùn jù
zhuì jù
tí jù
diǎn jù
jié jù
mì jù
bài jù
cháng jù
fēi jù
dōu jù
sāo jù
jué jù
pái jù
chǐ jù
liàn jù
zhāng jù
shěng jù
yīn jù
jì jù
liàn jù
huán jù
shēn jù
míng jù
lěng jù
jí jù
xiǎo jù
dié jù
jiā jù
xún jù
yǎ jù
quán jù
jiǒng jù
yǔ jù
jié jù
xié jù
dān jù
jí jù
lú jù
lěi jù
lè jù
pò jù
dàn jù
guǎn jù
sōu jù
shǔ jù
lì jù
de jù
chán jù
pín jù
zǐ jù
duì jù
biāo jù
màn jù
qīng jù
cuàn jù
yùn jù
niù jù
ǒu jù
piān jù
chéng jù
pián jù
piàn jù
dié jù
jué jù
zhī jù
shǎng jù
háo jù
⒈ 语法术语。指长句子中包含的短句。旧称子句，现多称主谓词组。
引鲁迅《二心集·“硬译”与“文学的阶级性”》：“倘将仂句拆下来呢，又失了原来的语气。”
仂lè（名）〈书〉余数。
句读音：jù,gōu[ jù ]1. 由词组成的能表示出一个完整意思的话：句子。句法。
2. 〔句读（dòu）〕古代称文词停顿的地方为“句”或“读”。
3. 量词，用于语言：三句话不离本行（háng）。