dùn liè
dùn kǒu
dùn yòng
dùn shí
dùn le
dùn jiǎo
dùn cuì
dùn wán
dùn fǎ
dùn diē
dùn duàn
dùn chuǎn
dùn luò
dùn shēn
dùn chí
dùn zhèng
dùn fú
dùn zhuàng
dùn hū
dùn fàn
dùn xiāo
dùn cuò
dùn jiē
dùn kùn
dùn qì
dùn cuò
dùn dì
dùn jiàn
dùn shǒu
dùn bèi
dùn mén
dùn kè
dùn lún
dùn hùn
dùn shuāi
dùn sǎng
dùn chǔ
dùn yì
dùn mèi
dùn hàn
dùn fèi
dùn tuō
dùn gōng
dùn duó
dùn jí
dùn dāo
dùn è
dùn hé
dùn jìn
dùn jī
dùn bó
dùn kāi
dùn wěi
dùn hàn
dùn rán
dùn lǎo
dùn shè
dùn cuì
dùn lì
dùn bì
dùn jù
dùn jué
dùn fáng
dùn pèi
dùn zuó
dùn zú
dùn zhì
dùn yīng
dùn tā
dùn sù
dùn kōng
dùn shuō
dùn yān
dùn rǔ
dùn dòu
dùn gǔ
dùn xùn
dùn jiāng
dùn wù
dùn duàn
dùn huō
dùn ěr
dùn bǎo
dùn jiǎ
dùn liú
dùn bì
dùn jūn
dùn wǎng
dùn xià
dùn bǎo
dùn yǔ
dùn duàn
dùn pāi
dùn piě
dùn jì
dùn dùn
dùn pǐ
dùn guān
dùn xiǔ
dùn lù
dùn fàng
dùn xiē
dùn zhōu
dùn jué
dùn hào
dùn rǎo
dùn qǔ
dùn rèn
dùn jǐ
dùn bīng
dùn è
dùn yè
dùn chí
dùn zú
dùn yǔ
dùn zhěng
dùn rù
dùn qì
dùn fú
dùn lǚ
dùn kuī
dùn jiào
dùn léi
dùn bì
dùn jiě
dùn bǐ
dùn wò
dùn yáng
dùn zǔ
dùn jì
dùn dǎng
dùn pú
dùn cì
dùn dì
dùn zhù
dùn è
dùn mù
jīng pú
bì pú
liáo pú
dùn pú
nán pú
xiāo pú
qún pú
lìn pú
qiàn pú
cháng pú
yù pú
chāng pú
dàng pú
jīn pú
zhāi pú
yǎn pú
diān pū
háng pú
yōng pú
zōu pú
zhǔ pú
sàng pú
róng pú
jiān pú
yǔn pú
nú pú
gé pú
zāng pú
sī pú
bì pú
lǎo pú
diān pú
zhōng pú
cūn pú
nǚ pú
mén pú
cān pú
juě pú
lì pú
zhì pū
jī pú
lìng pú
xuàn pú
quán pú
tóng pú
dān pú
wán pú
jiān pú
jiàn pú
qún pū
diàn pú
fèn pú
qīng pú
jī pú
diē pú
qiáo pú
xī pú
bīn pú
gēng pú
dà pú
chén pú
mù pú
gōng pú
péi pú
chē pú
jiāng pū
yì pú
yōng pú
gàn pú
chén pú
shì pú
qī pú
tóng pú
tài pú
⒈ 犹跌倒。
引汉陆贾《新语·本行》：“及閔周室之衰微，礼义之不行也，厄挫顿仆，歷説诸侯，欲匡帝王之道。”
《三国志·吴志·诸葛恪传》：“士卒伤病，流曳道路，或顿仆坑壑，或见略获，存亡忿痛，大小呼嗟。”
《资治通鉴·魏邵陵厉公嘉平五年》引此文， 胡三省注曰：“顿仆，颠倒而僵仆也。”
《新唐书·李渤传》：“时敬宗晏朝紫宸，入閤，帝久不出，羣臣立屏外，至顿仆。”
清吴骞《扶风传信录》：“緑婴在母旁，展足傚之，顿仆而啼。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
仆读音：pū,pú[ pú ]1. 被人雇佣差遣服务的人，与“主”相对：仆人。仆从。
2. 旧谦称“我”。