yá shāng
yá zhù
yá yán
yá yín
yá xián
yá cí
yá jiá
yá jiān
yá gān
yá guǎn
yá chǐ
yá xiān
yá fú
yá chá
yá zhāng
yá guān
yá xì
yá chéng
yá hé
yá bǎn
yá gān
yá qǐ
yá kuàng
yá bǎn
yá jiàn
yá zǎo
yá qín
yá jù
yá gēn
yá nuò
yá zhóu
yá zhā
yá lì
yá táng
yá zhuī
yá dào
yá yīn
yá jiǎo
yá mén
yá liè
yá chóu
yá kuài
yá wéi
yá pái
yá qí
yá sè
yá ǎo
yá chuí
yá shēng
yá lún
yá shí
yá kou
yá zhàng
yá bīng
yá chen
yá jiē
yá zhàng
yá zhāng
yá gǒu
yá shòu
yá shì
yá jì
yá láng
yá chuí
yá chǐ
yá suǐ
yá diàn
yá dào
yá guì
yá liú
yá xiāng
yá de
yá chuí
yá hù
yá jī
yá tuī
yá gāo
yá guān
yá fèng
yá ér
yá chē
yá chuáng
yá jiāng
yá gòu
yá lún
yá suàn
yá pán
yá huì
yá yá
yá niè
yá sǎo
yá jì
yá pó
yá bù
yá gǔ
yá zhǎo
yá qì
yá jù
yá bō
yá dāo
yá diāo
yá fěn
yá ǎi
yá zi
yá jiǎn
yá niè
yá zhāng
yá rén
yá yī
yá shì
yá pèi
yá qiān
⒈ 古代的一种兵符。
引《周礼·春官·典瑞》：“牙璋以起军旅，以治兵守。”
郑玄注引郑司农曰：“牙璋瑑以为牙。牙齿，兵象，故以牙璋发兵，若今时以铜虎符发兵。”
宋沉括《梦溪笔谈·辩证一》：“牙璋，判合之器也，当於合处为牙，如今之‘合契’。牙璋，牡契也。以起军旅，则其牝宜在军中，即虎符之法也。”
宋叶适《上李签院启》：“制牙璋玉节之符，董熊士虎臣之用。”
⒉ 借指将帅。
引唐杨炯《从军行》：“牙璋辞凤闕，铁骑绕龙城。”
明徐复祚《投梭记·恣劫》：“铜虎承恩日，牙璋发斾时。”
牙yá(1)（名）牙齿：门～｜镶～｜～医。(2)（名）特指象牙：～筷｜～章。(3)（名）形状像牙齿的东西：～子。(4)（名）（Yá）姓。牙yá（名）（～子）旧时为买卖双方撮合从中取得佣金的人。
璋读音：zhāng璋zhāng（名）古代一种玉器；形状像半个圭。