mán tǔ
mán chuáng
mán máo
mán pó
mán qiáng
mán qín
mán fǔ
mán gōng
mán yāo
mán zhàng
mán shì
mán sú
mán niáng
mán zhuāng
mán yí
mán xián
mán zhā
mán mò
mán huà
mán gū
mán yǔ
mán chù
mán bào
mán mò
mán wáng
mán jiǔ
mán xī
mán yǒng
mán guǎng
mán lì
mán tuó
mán chǔ
mán xuē
mán tóng
mán jì
mán sài
mán yì
mán hé
mán ér
mán cūn
mán jiān
mán zuò
mán xìng
mán chá
mán pí
mán lǐ
mán hàn
mán nú
mán huò
mán lì
mán zōu
mán jīng
mán zú
mán fāng
mán jūn
mán zhǐ
mán huì
mán fú
mán yáo
mán rén
mán kē
mán jiāo
mán chuán
mán téng
mán yáo
mán yín
mán jìn
mán mín
fǔ kuài
mán biān
mán dǐ
mán zuǒ
mán yí
mán jūn
mán lǔ
mán tíng
mán shì
mán yě
mán jǐn
mán mán
mán hèng
mán xià
mán chuí
mán dàn
mán jué
mán pái
mán jiāng
mán chán
mán gàn
mán dòng
mán lì
mán qì
mán nán
mán bù
mán guō
mán gē
mán wéi
mán jī
mán mò
mán tóng
mán lǐ
mán yān
mán qí
mán qiú
mán huāng
mán zi
mán kòu
mán luò
mán tóu
mán jiǎo
mán mò
mán xuē
mán zhēn
mán bó
mán kè
mán gǔ
mán liáo
mán chóng
mán chàng
mán yīn
mán jīng
mán bó
mán dí
mán zhān
mán shū
mán shēng
mán guǒ
mán huā
mán chù
mán qiáng
mán zuò
guǎng héng
yòu héng
lán héng
cóng héng
sì héng
yōng héng
jiào hèng
háo hèng
jiāo hèng
wǎng héng
zhuān hèng
xiè héng
shuǎ hèng
xiōng héng
mán hèng
áo héng
zuò héng
zòng héng
shēn héng
dōng héng
wǔ héng
dù héng
lí héng
dǎ héng
kuí héng
yāo héng
kàng héng
zāi héng
quán héng
lián héng
xuān héng
tān héng
jiǎo héng
xiōng hèng
qiáng hèng
jù héng
fā hèng
bào héng
cán héng
sòng héng
guì héng
zì héng
jié héng
fēi héng
dà héng
líng héng
xià héng
fàng héng
jiāo héng
zhì héng
wán héng
lián héng
yuān héng
huá héng
lài héng
hàn héng
tiān héng
diāo hèng
xióng héng
蛮横mánhèng
(1) 强横而不讲道理
英rude and unreasonable;arbitrary;atrocious⒈ 粗暴而不讲理。
引瞿秋白《饿乡纪程》十：“那堂倌絮絮叨叨说，那地俄国人怎样多， 谢美诺夫的兵怎样蛮横，穷党来了，又不知道怎么样？”
闻一多《最后一次的讲演》：“我们昆明的青年，决不会让你们这样蛮横下去的。”
⒉ 犹猛烈。
引杨朔《月黑夜》：“风雨的势头不但不减，反而更加蛮横。”
不讲理。
如：「他的态度非常蛮横。」
蛮mán(1)（形）粗野；凶恶；不通情理：野～｜～不讲理。(2)（名）我国古代称南方的民族。(3)（副）〈方〉很；挺：～好。
横读音：héng,hèng[ hèng ]1. 凶暴，不讲理；蛮横。强横。横暴。横蛮。
2. 意外的，不寻常的：横财。横祸。横事。横死。