yāo héng
fā hèng
mán hèng
qiáng hèng
jiào hèng
zhì héng
zòng héng
tiān héng
kuí héng
zāi héng
lián héng
yōng héng
wǎng héng
tān héng
jiǎo héng
áo héng
líng héng
zuò héng
jiāo hèng
wǔ héng
sì héng
yuān héng
fàng héng
jiāo héng
diāo hèng
zì héng
shuǎ hèng
yòu héng
xià héng
xióng héng
wán héng
xiōng hèng
xiōng héng
cán héng
jié héng
lián héng
huá héng
guǎng héng
lán héng
dōng héng
háo hèng
bào héng
xiè héng
jù héng
dù héng
xuān héng
shēn héng
zhuān hèng
hàn héng
dǎ héng
cóng héng
lài héng
dà héng
guì héng
fēi héng
quán héng
lí héng
sòng héng
kàng héng
⒈ 刁滑蛮横。
引《宋史·徐的传》：“太子洗马欧阳景猾横不法，为里人害， 的发其奸，窜之岭外。”
猾huá（形）狡猾、奸诈：奸～｜老奸巨～。
横读音：héng,hèng[ héng ]1. 跟地面平行的，与“竖”、“直”相对：横梁。横楣。横额。横幅。横批。横披（长条形横幅字画）。横匾。横标。横空。
2. 左右向的，跟目视方向垂直的，与“竖”、“直”、“纵”相对：横写。横排。横向。横斜。纵横。
3. 地理学上指东西向的：与“纵”相对：横贯东西。