xiàn hú
xiàn bǎi
xiàn lìng
xiàn méi
xiàn jiā
xiàn báo
xiàn nèi
xiàn fǎ
xiàn pèi
xiàn jī
xiàn gòu
xuán chē
xuán fǎ
xiàn chuán
xiàn chéng
xiàn fèn
xiàn jī
xiàn yǐn
xiàn fēng
xiàn jiě
xiàn shì
xiàn chún
xiàn kǎo
xiàn gǔ
xiàn zhì
xiàn sì
xiàn jīng
xuán qìng
xiàn zhì
xiàn wèi
xiàn rén
xiàn dào
xiàn yóu
xiàn pǔ
xiàn liáng
xiàn bǐ
xiàn xiàn
xiàn qìng
xiàn qí
xiàn bàn
xiàn shuǐ
xiàn guān
xiàn chéng
xiàn péng
xiàn bó
xiàn jīng
xiàn shī
xiàn lì
xiàn hóu
xiàn jiǔ
xiàn mìng
xiàn duàn
xiàn yì
xiàn fú
xiàn lí
xiàn zhǎng
xiàn zūn
shuǐ hú
nì hú
zhí hú
yī hú
tóng hú
láng hú
jiàn hú
bì hú
jiāo hú
kāi hú
chéng hú
shí hú
qīng hú
quán hú
qín hú
jiāng hú
lòu hú
xuán hú
tí hú
fāng hú
tóu hú
guān hú
xíng hú
pèng hú
lǔ hú
shào hú
biǎn hú
zhēn hú
xiàn hú
biàn hú
qiè hú
xiāo hú
nuǎn hú
hù hú
tuò hú
niào hú
gōng hú
dān hú
xī hú
shā hú
gōng hú
bǎi hú
liào hú
pēn hú
bīng hú
fēng hú
yóu hú
jiǔ hú
lǔ hú
zhēng hú
cán hú
bó hú
tǔ hú
xié hú
páo hú
piáo hú
huán hú
péng hú
chá hú
jīn hú
tóng hú
xiǎo hú
kǒng hú
yè hú
yù hú
shā hú
tāng hú
yān hú
chán hú
⒈ 漏水计时壶。即后世漏壶的原始形式。
⒉ 后以“悬壶”称行医卖药。“悬壶”也写作“县壶”。
引《后汉书·方术传下·费长房》：“市中有老翁卖药，悬一壶于肆头。”
明吴承恩《寿王可斋七帙障词》：“膝下儿孙，庆县壶之有继；门前宾客，喜絜榼之方来。”
1. 行政区划单位，旧时属于州、府、道，现由直辖市、地级市、自治州等领导。
2. 姓
壶读音：hú壶hú(1)（名）陶瓷或金属等制成的容器；有嘴；有把儿或提梁；用来盛液体；从嘴往外倒：茶～｜酒～｜喷～。(2)（Hú）姓。壶kǔn（名）宫里面的路。