wú guāng
wú yú
wú gōng
wú cán
wú huà
wú guān
wú jiāng
wú gāng
wú guān
wú gěng
wú kuí
wú zhōng
wú quán
wú mián
wú chǔ
wú jīng
wú zhào
wú fēng
wú yě
wú chún
wú pài
wú qū
wú é
wú shí
wú xià
wú xìng
wú jǐn
wú dèng
wú gē
wú páo
wú dāo
wú jī
wú gàn
wú yīn
wú gēng
wú chāng
wú jiǎ
wú shān
wú shuāng
wú hóng
wú mén
wú jiān
wú gē
wú tíng
wú lán
wú bǎng
wú niú
wú nóng
wú yáng
wú xiāo
wú yuàn
wú mián
wú sī
wú yán
wú shì
wú cài
wú zhì
wú bǎn
wú jiàn
wú yín
wú yuè
wú juàn
wú gōng
wú bì
wú yǔ
wú yuè
wú líng
wú tǐ
wú méi
wú liáng
wú yáo
wú wáng
wú dāo
wú ér
wú yīn
wú méng
wú yǒng
wú kuài
wú niáng
wú rén
wú jī
wú liàn
wú piǎo
wú shǔ
duàn hóng
xī hóng
jiǔ hóng
yàn hóng
máng hóng
yuān hóng
biàn hóng
máng hóng
lí hóng
sāi hóng
xuě hóng
piàn hóng
máng hóng
bīn hóng
méng hóng
lái hóng
dà hóng
yuān hóng
lín hóng
bā hóng
yú hóng
jīn hóng
méng hóng
jī hóng
chūn hóng
yàn hóng
shěn hóng
míng hóng
hán hóng
fēi hóng
pān hóng
yàn hóng
dì hóng
yóu hóng
lǚ hóng
shuāng hóng
páng hóng
tài hóng
jiàn hóng
xiáng hóng
lián hóng
èr hóng
yún hóng
gū hóng
qīng hóng
liáng hóng
lù hóng
yān hóng
bō hóng
shī hóng
dān hóng
āi hóng
xìn hóng
áo hóng
jià hóng
lín hóng
guī hóng
xì hóng
qiū hóng
fēi hóng
ní hóng
míng hóng
jīng hóng
xiāo hóng
wú hóng
⒈ 春秋时吴人。其父杀之，以其血涂金，铸成钩，进献吴王。故亦以为钩名。钩，形似剑而曲。后泛指宝剑或利器。
引汉赵晔《吴越春秋·阖闾内传》：“﹝闔閭﹞復命於国中作金鉤，令曰：‘能为善鉤者，赏之百金。’ 吴作鉤者甚众，而有人贪王之重赏也，杀其二子，以血舋金，遂成二鉤，献之闔閭，诣宫门求赏。王曰：‘为鉤者众，而子独求赏，何以异於众夫子之鉤乎？’……於是鉤师向鉤而呼二子之名：‘ 吴鸿、扈稽，我在於此，王不知汝之神也。’声絶於口，两鉤俱飞著父之胸。”
唐李白《结客少年场行》：“珠袍曳锦带，匕首插吴鸿。”
明高启《送越将罢镇》诗：“楚客佩吴鸿，临边最有功。”
吴wú(1)（名）周朝国名；在今江苏南部和浙江北部；后来扩展到淮河流域：～国。(2)（名）三国之一；公元222…280；孙权所建；在长江中下游和东南沿海一带：孙～政权。(3)（名）指江苏南部和浙江北部一带。(4)（名）姓。
鸿读音：hóng鸿hóng(1)（名）鸿雁：～毛。(2)（名）〈书〉指书信：来～（来信）。(3)（形）大：～图｜～儒。(4)（Hónɡ）姓。