wáng jiāng
wáng qíng
wáng huà
wáng jué
wáng nì
wáng zhèng
wáng zhū
wáng rì
wáng guī
wáng mǐn
wáng cóng
wáng jí
wáng qióng
wáng bū
wáng shì
wáng quē
wáng gū
wáng líng
wáng tuō
wáng àn
wáng quē
wáng guó
wáng bǐ
wáng jūn
wáng hé
wáng xíng
wáng pò
wáng mǎ
wáng wèi
wáng shēn
wáng nài
wáng shī
wáng jiǔ
wáng qīn
wáng jǐ
wáng yì
wáng mín
wáng zǐ
wáng xìn
wáng zhēng
wáng shì
wáng cuò
wáng zhǔ
wáng dòu
wáng rén
wáng miè
wáng yáng
wáng tú
wáng zǒu
wáng wéi
wáng pàn
wáng lùn
wáng yì
wáng yá
wáng zān
wáng guò
wáng liáo
wáng chú
wáng bā
wáng kǎo
wáng sǐ
wáng lài
wáng hù
wáng jī
wáng dì
wáng děng
wáng shí
wáng hún
wáng pàn
wáng fú
wáng bì
wáng lǜ
wáng mìng
wáng qín
wáng qián
wáng táo
wáng yàng
wáng dào
wáng yì
wáng bēn
wáng cuàn
wáng yǔ
wáng yǒu
wáng chén
wáng qí
wáng mò
wáng gù
wáng lǔ
wáng méi
sān pàn
jié pàn
wéi pàn
bū pàn
bèi pàn
chàng pàn
qīn pàn
dùn pàn
píng pàn
yuàn pàn
kuì pàn
fǎn pàn
táo pàn
rǎo pàn
fān pàn
guāi pàn
jiàng pàn
xié pàn
cuàn pàn
wáng pàn
sàn pàn
kòu pàn
jiàn pàn
lí pàn
fá pàn
bèi pàn
bèi pàn
móu pàn
wěi pàn
zhū pàn
bēn pàn
yáng pàn
nì pàn
yí pàn
⒈ 叛逃。
引《后汉书·隗嚣传》：“陛下宽仁，诸侯虽有亡叛，而后归，輒復位号，不诛也。”
《北齐书·杜弼传》：“时天下多难，盗贼充斥，徵召兵役，涂多亡叛。”
《资治通鉴·唐高祖武德三年》：“﹝王世充﹞乃峻其法，一人亡叛，举家无少长就戮，父子、兄弟、夫妇许相告而免之。”
1. 逃：逃亡。流亡。
2. 失去：亡佚。亡羊补牢。
3. 死：伤亡。死亡。
4. 灭：灭亡。亡国奴。救亡。兴亡。
叛读音：pàn叛pàn（动）背叛：～贼｜～匪｜～党｜～国｜众～亲离。