zé chéng
zé jiàng
zé fù
zé huǐ
zé gé
zé jiù
zé chéng
zé wèn
zé gōng
zé fù
zé chǔ
zé zuì
zé zhàng
zé quàn
zé bào
zé dǎ
zé chǔ
zé nuò
zé bū
zé gào
zé kè
zé biàn
zé shàn
zé gōng
zé bàn
zé zé
zé lì
zhài lù
zé pò
zé qǔ
zé lì
zé yán
zé zhǔ
zé jiū
zé xǐ
zé yǒu
zé duàn
zé dǎn
zé rèn
zé zhuàng
zé qiǎn
zé jū
zé máo
zé fù
zé jiā
zé jǐng
zé lù
zé miǎn
zé pì
zé cí
zé dū
zé guài
zé bǐ
zé fā
zé qiú
zé huò
zé mìng
zé lìng
zé pū
zé huì
zé shòu
zé gòu
zé dǔ
zé nàn
zé shì
zé guò
zé biàn
zé cháng
zé chéng
zé bèi
zé biǎn
zé guān
zé nù
zé fá
zé lǜ
zé fá
zé qiàn
zé qī
zé qiào
zé shí
zé mà
zé chù
zé qiú
zé jiè
zé chì
zé jié
chēn nù
kuáng nù
niù nù
shàn nù
diàn nù
huáng nù
táng nù
dòng nù
shèng nù
páo nù
bì nù
yuàn nù
wǔ nù
sì nù
huì nù
zào nù
chù nù
xiōng nù
jì nù
chēng nù
qiān nù
xián nù
zhǐ nù
zhì nù
hǒu nù
wēi nù
míng nù
yín nù
sù nù
jiě nù
hán nù
chù nù
rě nù
mèn nù
hè nù
bàng nù
qiǎn nù
wā nù
qīng nù
tuān nù
qiáo nù
dú nù
hào nù
juàn nù
xuè nù
zhèn nù
jī nù
zhòng nù
zhèn nù
háo nù
hàn nù
yùn nù
héng nù
qǔ nù
dà nù
xiè nù
yù nù
bì nù
shuǐ nù
féng nù
cán nù
nǎn nù
cáng nù
qióng nù
fèn nù
gòu nù
huá nù
shì nù
fèn nù
zào nù
dòng nù
fā nù
fèn nù
hē nù
hèn nù
xī nù
tū nù
cù nù
zhòng nù
hài nù
xuān nù
chěng nù
fú nù
fàn nù
tiān nù
jiāo nù
nǎo nù
gǔ nù
xiāo nù
jí nù
xià nù
zhòng nù
kuì nù
chán nù
jī nù
dòu nù
yú nù
biāo nù
jí nù
chēn nù
jī nù
gǎn nù
yáng nù
cǎn nù
zé nù
bēi nù
xiōng nù
duì nù
měng nù
bào nù
hē nù
⒈ 怒责；严责。
引汉刘向《列女传·张汤母》：“汤以文法事汉孝武帝，为御史大夫，好胜陵人。母数责怒，性不能悛改。”
《三国志·魏志·杜畿传》：“乡邑父老，自相责怒曰：‘有君如此，奈何不从其教？’”
宋洪迈《夷坚丁志·胡生妻》：“张知之，呼其夫归，责怒捽挽，至欲以炉灰眯其目。”
1. 责任，分（fèn）内应做的事：责任。尽责。负责。职责。专责。责无旁贷。
2. 要求：责求。责令。责成。
3. 指摘过失：求全责备。责怪。斥责。责罚。谴责。
4. 质问，诘（jié）问：责问。责难。责让。
5. 旧指为了惩罚而打：鞭责。杖责。
怒读音：nù怒nù(1)（形）基本义：生气；愤怒：生气；愤怒(2)（形）形容气势很盛：～放｜～潮。