zé guò
zé kè
zé quàn
zé dǎ
zé zhuàng
zé chù
zé huò
zé bào
zé jiè
zé nù
zé guài
zé bǐ
zé zhàng
zé chéng
zé qiǎn
zé gōng
zé bū
zé guān
zé dǎn
zé dǔ
zé shàn
zé lìng
zé pò
zé jiū
zhài lù
zé qǔ
zé jiù
zé jié
zé pū
zé bàn
zé huǐ
zé chéng
zé biǎn
zé lì
zé chǔ
zé duàn
zé gé
zé mà
zé biàn
zé lì
zé pì
zé jū
zé cí
zé yǒu
zé fā
zé jiā
zé gòu
zé mìng
zé wèn
zé rèn
zé fá
zé qī
zé zhǔ
zé huì
zé gōng
zé lù
zé máo
zé cháng
zé fá
zé nuò
zé shòu
zé qiào
zé jiàng
zé qiú
zé shì
zé dū
zé biàn
zé qiàn
zé zuì
zé zé
zé jǐng
zé fù
zé lǜ
zé chǔ
zé bèi
zé fù
zé fù
zé gào
zé xǐ
zé chì
zé nàn
zé yán
zé miǎn
zé shí
zé chéng
zé qiú
⒈ 责罚惩处。
引《儒林外史》第一回：“时知县此时心中十分恼怒，本要立即差人拿了王冕来责惩一番。”
樊增祥《批复盛合禀词》：“曹七等率意妄指，显挟嫌揑诬，当予分别责惩。”
1. 责任，分（fèn）内应做的事：责任。尽责。负责。职责。专责。责无旁贷。
2. 要求：责求。责令。责成。
3. 指摘过失：求全责备。责怪。斥责。责罚。谴责。
4. 质问，诘（jié）问：责问。责难。责让。
5. 旧指为了惩罚而打：鞭责。杖责。
惩读音：chéng惩chéng(1)（动）处罚：～办｜～处（chǔ）｜～治。(2)（动）〈书〉警戒。