fèn tòng
fèn yuān
fèn dú
fèn jié
fèn chǐ
fèn shèng
fèn yǒng
fèn tàn
fèn mèn
fèn yíng
fèn jí
fèn báo
fèn huì
fèn fèn
fèn fā
fèn jǔ
fèn hèn
fèn jí
fèn yùn
fèn tāo
fèn wǎn
fèn rán
fèn jué
fèn yì
fèn wáng
fèn kuì
fèn qiē
fèn jī
fèn mǎn
fèn qǐ
fèn zhà
fèn gé
fèn yǒng
fèn kài
fèn fěi
fèn lì
fèn yuàn
fèn fèn
fèn fú
fèn kǎi
fèn kuì
fèn yì
fèn kuì
fèn jī
fèn yì
fèn kuì
fèn shì
fèn zhēng
fèn huǒ
fèn xīng
fèn bīng
fèn nǎo
fèn nù
fèn liè
fèn xīn
fèn xùn
fèn mèn
fèn yì
fèn qì
fèn duì
fèn hàn
fèn yù
huáng nù
niù nù
qiān nù
dòng nù
xiōng nù
qióng nù
xuè nù
cán nù
tuān nù
dà nù
chēn nù
bào nù
féng nù
huá nù
měng nù
háo nù
biāo nù
xiōng nù
tiān nù
jí nù
yáng nù
xián nù
fú nù
zhǐ nù
zhèn nù
jī nù
hàn nù
fèn nù
zhòng nù
jiě nù
wēi nù
yuàn nù
diàn nù
qiáo nù
juàn nù
zào nù
mèn nù
gǔ nù
sì nù
míng nù
kuì nù
qīng nù
xī nù
yù nù
cǎn nù
hài nù
yú nù
chù nù
qǔ nù
cáng nù
zhòng nù
qiǎn nù
zhèn nù
fèn nù
zhòng nù
zhì nù
kuáng nù
chěng nù
xiāo nù
chán nù
yùn nù
fèn nù
hèn nù
páo nù
dòu nù
sù nù
shuǐ nù
jī nù
zé nù
wǔ nù
fàn nù
bì nù
nǎn nù
cù nù
bēi nù
shì nù
hǒu nù
hán nù
tū nù
xià nù
duì nù
chēng nù
hē nù
jiāo nù
bàng nù
bì nù
rě nù
chù nù
hào nù
táng nù
jí nù
dú nù
shèng nù
hē nù
gòu nù
xuān nù
gǎn nù
jī nù
zào nù
wā nù
jì nù
fā nù
huì nù
yín nù
hè nù
héng nù
xiè nù
chēn nù
shàn nù
nǎo nù
dòng nù
愤怒fènnù
(1) 非常气愤(激动(.好工具)到极点)
英anger;wrath;fury;indignation⒈ 因极度不满而情绪激动。
引《汉书·魏相传》：“争恨小故，不忍愤怒者，谓之忿兵，兵忿者败。”
《南史·檀道济传》：“道济见收，愤怒气盛，目光如炬，俄尔间引饮一斛。乃脱幘投地，曰：‘乃坏汝万里长城！’”
《资治通鉴·后晋齐王开运二年》：“军士皆愤怒，大呼曰：‘都招讨使何不用兵，令士卒徒死？’”
明方孝孺《与友人论井田书》：“且王莽之乱，非为井田也，欺汉家之老母而夺其璽，称制於海内，海内之人愤怒，思剖其心而食之，故因变奋起。”
鲁迅《华盖集·杂感》：“勇者愤怒，抽刃向更强者；怯者愤怒，却抽刃向更弱者。”
生气、发怒。
愤fèn（动）因为不满意而感情激动；发怒：～然｜～愤｜～激。
怒读音：nù怒nù(1)（形）基本义：生气；愤怒：生气；愤怒(2)（形）形容气势很盛：～放｜～潮。