duān xiáng
duān zhěng
duān shì
duān pǐ
duān cǐ
duān jiā
duān zhèng
duān jiàn
duān duān
duān jié
duān zǐ
duān gǒng
duān shèn
duān yuè
duān wǔ
duān yī
duān dì
duān qǐ
duān zhuāng
duān xīn
duān wǔ
duān kuí
duān jǐn
duān yī
duān yì
duān kè
duān què
duān chēng
duān píng
duān dǐ
duān méng
duān yào
duān cí
duān liang
duān diǎn
duān liàng
duān fǔ
duān liàng
duān gōng
duān zhào
duān xiù
duān yuǎn
duān xī
duān yóu
duān hé
duān chún
duān chéng
duān xù
duān mén
duān yán
duān shū
duān yún
duān dào
duān yuán
duān cuì
duān yàn
duān shí
duān yī
duān jiè
duān yàn
duān shēn
duān yòu
duān xià
duān bài
duān yōu
duān rì
duān jiǎn
duān huì
duān yá
duān jiào
duān wéi
duān nǎo
duān bù
duān rú
duān jiàn
duān ní
duān què
duān zhào
duān fù
duān jū
duān mù
duān cāo
duān liáo
duān xíng
duān zhe
duān yǎn
duān xù
duān yóu
duān shuāi
duān yǐn
duān lè
duān shì
duān lǐ
duān zhòng
duān míng
duān mǐn
duān xián
duān chì
duān zuò
duān miào
duān zǐ
duān hé
duān shí
duān yǐng
duān jiē
duān shāo
duān hòu
duān xiáng
duān jìng
duān rán
duān shì
duān mò
duān lè
duān yá
duān róng
duān jié
duān xiàn
duān yáng
duān yán
duān yǎ
duān miǎn
duān wěi
duān jìng
duān mào
duān fāng
duān miàn
duān qiē
duān rén
duān huá
duān xiāng
duān lì
duān níng
duān jìng
duān jìn
duān yán
duān xiáng
duān mò
duān shěn
duān èr
duān shuǎng
duān shǒu
duān jí
duān wěi
duān zhì
duān sù
duān hòu
duān liáng
duān nì
xià de
guǒ de
jīng de
pī de
ā dì
shèn de
wēi de
zhēn de
tán de
hé de
yí de
hū de
huá de
péng de
wèi dì
shǐ de
dōu de
mā de
mò de
mù dì
zhì dì
lián de
lǎo de
pū de
nà de
zǐ de
nèn de
huà de
biāo dì
rèn de
tū de
duān dì
zěn di
shì de
hōng de
shì de
bié de
le de
zhǔ de
wō de
xiǎo de
guàn de
dào de
jiā de
xián de
chǎn dí
diǎn de
xiáng de
méi de
shěn de
biǎo de
bù de
gé de
xū de
kè de
miǎn de
yǎn de
chǎn de
tè de
wén de
luò de
yuán de
téng de
wěi de
wǔ de
pò dì
chuò de
cuì de
shè de
wù de
xiāo de
zhè de
chǎn de
shēng de
chū de
chǎn de
zhǔn de
ái de
qí de
端的duāndì
(1) 果真;确实;果然
英really(2) 究竟
英after all(3) 又
例他端的从哪儿来?(4) 底细;缘由;详情
例我一问起，方知端的英the ins and outs(5) ——“端的”多见于早期白话
⒈ 真的；确实。
引宋晏殊《凤衔杯》词：“端的自家心下、眼中人，到处里，觉尖新。”
元杨樵云《满庭芳·影》词：“溪桥断，梅花晴雪，端的白三分。”
《水浒传》第二三回：“武松读了印信榜文，方知端的有虎。”
⒉ 到底；究竟。
引《西游记》第七四回：“端的是什么妖精，他敢这般短路。”
⒊ 始末；底细。
引宋柳永《征部乐》词：“凭谁去花衢觅，细説此中端的。”
《京本通俗小说·错斩崔宁》：“夫人到京便知端的，休得忧虑。”
⒋ 凭准。
引宋晏几道《六幺令》词：“还是南云少，锦字无端的。”
果然、真的。
端duān(1)（名）（东西）的头：两～。(2)（名）项目、点：举其一～。(3)姓。(4)（动）平举着拿：～茶。(5)（形）端正、正派：～坐。
的读音：de,dí,dì,dī[ dì ]箭靶的中心：目～。无～放矢。众矢之～。