pì sè
pì yuǎn
pì xiàn
pì ān
pì zì
pì jué
pì wáng
pì niù
pì miù
pì zǔ
pì cuò
pì shì
pì dì
pì lù
pì zōu
pì jiàn
pì tuō
pì cè
pì ài
pì jùn
pì jiè
pì xiá
pì fàng
pì xìng
pì shí
pì jìng
pì wéi
pì luàn
pì ní
pì lǎo
pì qiáo
pì chǔ
pì sè
pì diǎn
pì làn
pì xué
pì jīng
pì xiàng
pì shì
pì xiǎo
pì rú
pì mì
pì diào
pì jìng
pì ào
pì zhì
pì guài
pì lì
pì jìn
pì zhì
pì gù
pì yě
pì huǎn
pì zuǒ
pì lòu
pì yín
pì rán
pì tú
pì chōng
pì zhí
pì guǐ
pì yǔ
pì yú
pì yōu
pì jìng
pì shuō
pì è
pì yǐn
pì jìng
pì hào
pì shù
pì xíng
pì shū
pì lùn
pì rǎng
pì xué
pì bǐ
pì xié
chén rǎng
xiāo rǎng
bī rǎng
gù rǎng
líng rǎng
zōng rǎng
tóng rǎng
cuō rǎng
gāo rǎng
huái rǎng
liè rǎng
bì rǎng
bī rǎng
jí rǎng
zhōu rǎng
jué rǎng
xiāo rǎng
bó rǎng
bá rǎng
jiāng rǎng
kū rǎng
nì rǎng
kǎi rǎng
qì rǎng
sān rǎng
xī rǎng
wǔ rǎng
juān rǎng
pì rǎng
qián rǎng
jiāo rǎng
xiāng rǎng
jǐn rǎng
fēng rǎng
hào rǎng
gāo rǎng
tiān rǎng
luǒ rǎng
huì rǎng
shàn rǎng
gǎo rǎng
biān rǎng
xiù rǎng
fēng rǎng
cuò rǎng
shǔ rǎng
xiǔ rǎng
āi rǎng
xià rǎng
qióng rǎng
jī rǎng
jiē rǎng
gān rǎng
zhōng rǎng
shā rǎng
tǔ rǎng
huá rǎng
ào rǎng
kōng rǎng
xiá rǎng
gài rǎng
jū rǎng
fú rǎng
chǔ rǎng
yù rǎng
chēng rǎng
yún rǎng
yě rǎng
liáo rǎng
huī rǎng
quán rǎng
dà rǎng
yǐ rǎng
jí rǎng
guì rǎng
fén rǎng
gē rǎng
gōng rǎng
huáng rǎng
fèn rǎng
xī rǎng
yú rǎng
jiè rǎng
fēng rǎng
qìng rǎng
zhòng rǎng
liè rǎng
jū rǎng
wò rǎng
xián rǎng
hēi rǎng
lián rǎng
qú rǎng
qiū rǎng
fán rǎng
qióng rǎng
hóng rǎng
bāng rǎng
cùn rǎng
jìng rǎng
fēng rǎng
chì rǎng
gǎo rǎng
dài rǎng
僻壤pìrǎng
(1) 偏僻的地方
例穷乡僻壤英backwater;an out-of-the-way place(2) 偏远或人烟稀少的地区;不毛之地
英never-never⒈ 偏僻荒远的地方。
引宋曾巩《叙盗》：“穷乡僻壤，大川长谷之间，自中家以上，日昊持钱，无告糴之所。”
明唐顺之《信丰训导殷君墓志铭》：“赣在岭上， 信丰尤僻壤，仕宦絶少。”
清顾炎武《钱粮论上》：“至於遐陬僻壤，舟车不至之处，即以什之三徵之而犹不可得。”
鲁迅《热风·估“学衡”》：“穷乡僻壤的中学生成绩，恐怕也不至于此的了。”
偏僻的地方。
如：「穷乡僻壤」。
僻pì(1)（形）偏僻：～巷。(2)（形）性情古怪；跟一般人合不来：怪～｜孤～。(3)（形）不常用的（多指文字）：冷～｜生～。
壤读音：rǎng壤rǎng(1)（名）土壤：沃～。(2)（名）地：天～之别。(3)（名）地区：接～。