kūn tái
kūn yán
kūn diào
kūn hòu
kūn tí
kūn wú
kūn yuè
kūn sūn
kūn dāo
kūn yǒu
kūn jī
kūn mí
kūn róng
kūn gāng
kūn zhòng
kūn láng
kūn lún
kūn tǐ
kūn líng
kūn lún
kūn yì
kūn réng
kūn xū
kūn chóng
kūn dǎng
kūn fēng
kūn hūn
kūn qiāng
kūn fǔ
kūn dì
kūn zhú
kūn chí
kūn mò
kūn tú
kūn bù
kūn dèng
kūn nú
kūn yí
kūn yù
kūn qiū
kūn shān
kūn jì
kūn zhóu
kūn fēng
kūn wèi
kūn jù
kūn líng
kūn míng
kūn wèi
kūn qí
kūn cóng
kūn dì
kūn lǐng
kūn huǒ
kūn miáo
kūn jiàn
kūn gǎng
kūn huá
kūn xiù
kūn qiū
kūn pǔ
kūn qǔ
dào sūn
réng sūn
shù sūn
biē sūn
zǔ sūn
jiā sūn
yáng sūn
zhuān sūn
réng sūn
nǚ sūn
mí sūn
xuán sūn
yě sūn
sì sūn
yuán sūn
tāng sūn
hú sūn
bù sūn
wén sūn
chéng sūn
gōng sūn
zhǎng sūn
móu sūn
kūn sūn
zēng sūn
yìn sūn
mù sūn
yóu sūn
huáng sūn
wáng sūn
wáng sūn
guī sūn
huáng sūn
zhì sūn
liáng sūn
yǔ sūn
gōng sūn
wén sūn
xì sūn
zhǒng sūn
fán sūn
zhū sūn
mò sūn
yā sūn
lóng sūn
zōng sūn
zāng sūn
shì sūn
nòng sūn
yú sūn
rán sūn
cáo sūn
kūn sūn
ěr sūn
dì sūn
shēng sūn
dí sūn
cí sūn
tóng sūn
shì sūn
cóng sūn
tài sūn
lái sūn
āi sūn
zǐ sūn
nāo sūn
féng sūn
tú sūn
lín sūn
shì sūn
tiān sūn
chóng sūn
jiǎ sūn
xiào sūn
ér sūn
lǐ sūn
shén sūn
tóng sūn
niè sūn
yí sūn
⒈ 兄之孙。
引《左传·昭公十六年》：“孔张，君之昆孙子孔之后也。”
杜预注：“昆，兄也。 子孔，郑襄公兄， 孔张之祖父。”
⒉ 远孙的统称。
引清梁章鉅《称谓录·元孙》：“昆孙又为远孙之统称。”
昆kūn(1)（名）哥哥：～仲｜～季（弟兄）。(2)（名）〈书〉子孙；后嗣：后～。
孙读音：sūn,xùn[ sūn ]1. 儿子的儿子：孙子。孙女。
2. 跟孙子同辈的亲属：外孙。侄孙（侄儿的子女）。
3. 孙子以后的各代：曾（zēng ）孙（孙子的子女）。玄孙（曾孙的子女）。子孙（儿子和孙子，泛指后代）。王孙（贵族的子孙后代）。
4. 植物再生成孳生的：孙竹（竹的枝根末端所生的竹）。
5. 姓。