xiān mén
xiān yùn
xiān nú
xiān fān
xiān jué
xiān tà
xiān qiú
xiān shù
xiān huì
xiān fēi
xiān cén
xiān liú
xiān gōng
xiān qiè
xiān lù
xiān guǎn
xiān gé
xiān zòu
xiān mào
xiān fán
xiān háo
xiān zhōu
xiān chú
xiān lìng
xiān fǎ
xiān qù
xiān shì
xiān xiá
xiān shǔ
xiān lú
xiān qiú
xiān qǔ
xiān huá
xiān guǒ
xiān dié
xiān lè
xiān tī
xiān huà
xiān què
xiān zōng
xiān chá
xiān dié
xiān hè
xiān tuó
xiān yè
xiān yīn
xiān jīn
xiān yuán
xiān piān
xiān bì
xiān táo
xiān tuì
xiān pǔ
xiān gě
xiān shī
xiān diǎn
xiān guān
xiān dàn
xiān tái
xiān jīng
xiān fū
xiān jiè
xiān pǔ
xiān jì
xiān hè
xiān cài
xiān ráo
xiān lóu
xiān xí
xiān guī
xiān yí
xiān sháo
xiān jì
xiān bù
xiān yóu
xiān bó
xiān yú
xiān hú
xiān quē
xiān jī
xiān ér
xiān tán
xiān zǎo
xiān jìn
xiān dān
xiān luó
xiān zhōu
xiān chūn
xiān zhōu
xiān bì
xiān lǚ
xiān fǔ
xiān wēng
xiān lù
xiān yè
xiān qī
xiān lài
xiān jiào
xiān wèi
xiān pā
xiān bài
xiān cáo
xiān líng
xiān chǎng
xiān yùn
xiān jiāng
xiān shěng
xiān jǐng
xiān mèi
xiān hàn
xiān nǚ
xiān jū
xiān chén
xiān kū
xiān yán
xiān máo
xiān yǔ
xiān jìng
xiān shǐ
xiān hé
xiān yù
xiān zǎo
xiān qiáo
xiān zhuàn
xiān lù
xiān é
xiān fēng
xiān fèng
xiān gū
xiān shì
xiān jìng
xiān yàn
xiān háng
xiān kān
xiān fàn
xiān gòu
xiān gé
xiān yù
xiān zhǎng
xiān jiā
xiān qiáo
xiān zhě
xiān jià
xiān guān
xiān rén
xiān xuān
xiān shǎn
xiān shū
xiān mù
xiān lì
xiān shēng
xiān shān
xiān pǐn
xiān dòng
xiān dào
xiān jì
xiān fú
xiān gǔ
xiān xiāng
xiān dǎo
xiān jǐ
xiān zǐ
xiān guì
xiān yuè
xiān shī
xiān láo
xiān shǒu
xiān lǘ
xiān chàng
xiān juàn
xiān lǐ
xiān bǐ
xiān xiān
xiān zī
xiān kè
xiān láng
xiān yuàn
xiān jī
xiān jì
xiān jū
xiān chóu
xiān fāng
jué jì
chěng jì
báo jì
qí jì
zòu jì
bǎi jì
fāng jì
shéng jì
dēng jì
yīn jì
cái jì
gù jì
jiàn jì
nǚ jì
yù jì
yóu jì
shēng jì
zá jì
shǒu jì
zuò jì
xiān jì
chāng jì
jiā jì
xiào jì
cái jì
qǔ jì
gē jì
gōng jì
shén jì
jìn jì
guó jì
chěng jì
kǒu jì
mò jì
⒈ 谓非凡的技能、本领。
引清昭槤《啸亭杂录·朱文正》：“公岸然曰：‘彼禄命方长，安得骤死？’然双五果病愈，致位通显，则公之仙伎，亦未易窥测也。”
仙xiān(1)（名）仙人；神仙：～境。(2)（形）轻松；自在。
伎读音：jì,qí[ jì ]1. 技巧，才能：伎痒（人擅长某种技艺，一遇机会，急欲表现，好像皮肤发痒不能自忍，亦作“技痒”）。伎俩（liāng ）。
2. 古代称以歌舞为业的女子。