xiān lì
xiān dàn
xiān zǐ
xiān tái
xiān kū
xiān qiè
xiān yè
xiān shī
xiān kān
xiān yǔ
xiān wēng
xiān lù
xiān fǔ
xiān piān
xiān rén
xiān hé
xiān yóu
xiān yīn
xiān xí
xiān bó
xiān líng
xiān xuān
xiān jué
xiān liú
xiān jìng
xiān huà
xiān fàn
xiān diǎn
xiān gě
xiān lài
xiān fán
xiān yuán
xiān shěng
xiān háo
xiān bì
xiān zhōu
xiān jī
xiān dǎo
xiān hú
xiān shì
xiān zǎo
xiān qiú
xiān zī
xiān tà
xiān máo
xiān guān
xiān shǔ
xiān jiāng
xiān jǐng
xiān lù
xiān jiè
xiān zōng
xiān jīng
xiān bì
xiān zǎo
xiān pā
xiān shēng
xiān què
xiān xiān
xiān háng
xiān gǔ
xiān zhuàn
xiān lú
xiān fú
xiān jiào
xiān tī
xiān fāng
xiān yí
xiān shǎn
xiān sháo
xiān shǐ
xiān yàn
xiān lǐ
xiān yù
xiān jìn
xiān bài
xiān yè
xiān nú
xiān hè
xiān qiáo
xiān yùn
xiān yuè
xiān lù
xiān jì
xiān shī
xiān huì
xiān chūn
xiān cài
xiān shū
xiān qī
xiān fū
xiān é
xiān hàn
xiān jì
xiān xiá
xiān jīn
xiān lǚ
xiān yùn
xiān jū
xiān mào
xiān guǒ
xiān fēi
xiān lè
xiān qiú
xiān xiāng
xiān yuàn
xiān dié
xiān gū
xiān chén
xiān cén
xiān fǎ
xiān qǔ
xiān hè
xiān tuó
xiān jū
xiān chá
xiān guī
xiān lóu
xiān láo
xiān zhě
xiān jìng
xiān lǘ
xiān fèng
xiān nǚ
xiān bù
xiān huá
xiān zòu
xiān luó
xiān bǐ
xiān láng
xiān guān
xiān fēng
xiān gòu
xiān tán
xiān jī
xiān pǔ
xiān shì
xiān guì
xiān juàn
xiān cáo
xiān gé
xiān mén
xiān jiā
xiān pǔ
xiān zhōu
xiān qù
xiān mù
xiān qiáo
xiān tuì
xiān gé
xiān jǐ
xiān mèi
xiān gōng
xiān jì
xiān shù
xiān yú
xiān chǎng
xiān chàng
xiān chóu
xiān quē
xiān dòng
xiān zhǎng
xiān yán
xiān ráo
xiān kè
xiān fān
xiān jì
xiān dān
xiān chú
xiān pǐn
xiān jià
xiān ér
xiān wèi
xiān shǒu
xiān dào
xiān lìng
xiān táo
xiān shān
xiān guǎn
xiān dié
xiān zhōu
xiān yù
yú fán
fēi fán
nèi fán
kè fán
xiāo fán
jǐn fán
pín fán
zhū fán
chén fán
xiān fán
bǎi fán
sī fán
jǔ fán
sī fán
líng fán
xià fán
bù fán
wěi fán
tuō fán
yào fán
shì fán
yōng fán
zuì fán
píng fán
dàn fán
lín fán
fā fán
chāo fán
jǔ fán
jīng fán
shì fán
jù fán
dà fán
⒈ 仙境与人间。
引元刘因《游天城》诗:“天设限仙凡,云生失昏晓。”
⒉ 谓仙人与凡人。
引明朱有燉《风月牡丹仙》第三折:“秀才,你读书人,岂不知幽冥之理,仙凡之道,不可如此!”
鲁迅《且介亭杂文二集·六朝小说和唐代传奇文有怎样的区别》:“那时还相信神仙和鬼神,并不以为虚造,所以所记虽有仙凡和幽明之殊,却都是史的一类。”
⒊ 借喻皇宫内苑与宫外。
引宋王辟之《渑水燕谈录·歌咏》:“杨文公初为光禄丞, 太宗颇爱其才。一日,后苑赏花宴词臣,公不得预,以诗貽诸馆阁曰:‘闻戴宫花满鬢红上林丝筦待重瞳, 蓬莱咫尺无因到,始信仙凡迥不同。’”
⒋ 比喻朝廷与地方。
引宋苏轼《赠人》诗:“别后休论信息疎,仙凡自古亦殊途……谁怜泽畔行吟者,目断长安貌欲枯。”
冯应榴注:“其人由官荆楚而内召入汴者。”
仙xiān(1)(名)仙人;神仙:~境。(2)(形)轻松;自在。
凡读音:fán凡fán(1)(名)指人世间(宗教或迷信的说法):天仙下~。(2)(副)平常:平~。(3)(副)凡是;所有:全书~十六卷。(4)(副)大概、要略:大~。(5)(名)我国民族音乐音阶上的一级;乐谱上用做记音符号;相当于简谱的“4”。