tàn dào
tàn yǎng
tàn wū
tàn fú
tàn mín
tàn qí
tàn xī
tàn fú
tàn pèi
tàn jué
tàn chàng
tàn shāng
tàn guài
tàn shì
tàn chà
tàn hài
tàn yù
tàn fèn
tàn mù
tàn è
tàn tì
tàn ài
tàn xiǎng
tàn zàn
tàn yì
tàn bēi
tàn hèn
tàn shǎng
tàn là
tàn qì
tàn xī
tàn jiē
tàn měi
tàn kuì
tàn fèng
tàn yà
tàn huǐ
tàn yuàn
tàn jiǎng
tàn wǎn
tàn hàn
tàn cí
tàn jiā
tàn kǎi
tàn kū
tàn cí
tàn qiǎo
tàn xī
tàn yù
gōng shǎng
dì shǎng
xíng shǎng
yí shǎng
lù shǎng
lì shǎng
zhū shǎng
tuō shǎng
piān shǎng
zhuì shǎng
jué shǎng
yì shǎng
ēn shǎng
shū shǎng
gòu shǎng
xiá shǎng
chūn shǎng
wán shǎng
chuí shǎng
yōu shǎng
kuáng shǎng
shī shǎng
jūn shǎng
chén shǎng
zhān shǎng
gěi shǎng
xiè shǎng
yàn shǎng
qìng shǎng
shēng shǎng
jī shǎng
shàn shǎng
jiàn shǎng
xuán shǎng
gàn shǎng
cì shǎng
yāo shǎng
biāo shǎng
míng shǎng
fēng shǎng
zhān shǎng
jiē shǎng
shěn shǎng
qiān shǎng
xìn shǎng
kě shǎng
qǐng shǎng
miào shǎng
zhòu shǎng
zàn shǎng
zhòng shǎng
pài shǎng
fù shǎng
tóng shǎng
yín shǎng
zhuī shǎng
cháng shǎng
tàn shǎng
kào shǎng
jīng shǎng
fù shǎng
cùn shǎng
jiàn shǎng
gū shǎng
chēng shǎng
jiǎng shǎng
jiā shǎng
làn shǎng
mù shǎng
yán shǎng
yàn shǎng
tuō shǎng
cì shǎng
jùn shǎng
gòu shǎng
hóng shǎng
qíng shǎng
jié shǎng
jī shǎng
dǎ shǎng
chóu shǎng
zhì shǎng
zhēn shǎng
huān shǎng
láo shǎng
hān shǎng
xīn shǎng
měi shǎng
yùn shǎng
jī shǎng
nóng shǎng
guān shǎng
jù shǎng
qì shǎng
chǒng shǎng
yí shǎng
qì shǎng
běn shǎng
péi shǎng
cóng shǎng
bá shǎng
fàng shǎng
qīng shǎng
bāo shǎng
guān shǎng
xuán shǎng
mào shǎng
qīn shǎng
shòu shǎng
bān shǎng
jiǎng shǎng
qià shǎng
guān shǎng
juàn shǎng
ài shǎng
wēi shǎng
jí shǎng
shòu shǎng
zhēn shǎng
jiàn shǎng
wán shǎng
jīn shǎng
jīng shǎng
pǐn shǎng
xíng shǎng
áo shǎng
lài shǎng
xié shǎng
mào shǎng
jī shǎng
míng shǎng
jiē shǎng
chóu shǎng
fú shǎng
xìng shǎng
píng shǎng
bèi shǎng
chuán shǎng
quàn shǎng
kuā shǎng
[.好工具]叹赏tànshǎng
(1) 赞叹称赏
英admire;express admiration for⒈ 赞叹称赏。
引《晋书·刘元海载记》：“﹝刘渊﹞七岁遭母忧，擗踊号叫，哀感旁邻，宗族部落咸共叹赏。”
唐寒山《诗》之十五：“谁当来叹赏，樵客屡经过。”
《老残游记》第二回：“正在叹赏不絶，忽听一声渔唱。”
赞赏。 宋司马光《次韵和吴冲卿秋意》之一：“忽闻秋兴篇，嘆赏几絶倒。”
《平山冷燕》第二回：“天子大加嘆赏，因向山显仁説道：‘卿女一稚子耳，便能应对详明如此，真可羡也，皆卿之教养有方也。’”
清王韬《淞隐漫录·心侬词史》：“歌声既发，响遏行云，荡魄回肠，令人之意也消， 程聆之不禁击节嘆赏，倾倒弗置。”
艾芜《人生哲学的一课》：“但我一天来已没有吃饭了，实在提不起闲情逸致来叹赏这些吃饱饭的人所作的好东西。”
赞赏。
叹(1)（动）本义：叹息。(2)（动）吟哦：咏～。(3)（动）发出赞美的声音：赞～。
赏读音：shǎng赏shǎng(1)（动）赏赐；奖赏：有～有罚。(2)（名）赏赐或奖赏的东西：悬～｜领～。(3)姓。(4)（动）欣赏；观赏：～月｜～花。(5)（动）赏识：赞～。