zhǔn zòu
zhǔn xiàn
zhǔn jiā
zhǔn shí
zhǔn dù
zhǔn què
zhǔn xíng
zhǔn hú
zhǔn ér
zhǔn tiáo
zhǔn wàng
zhǔn bèi
zhǔn nǐ
zhǔn kuàng
zhǔn bǎo
zhǔn fǎ
zhǔn zhèng
zhǔn liàng
zhǔn yuē
zhǔn chéng
zhǔn xǔ
zhǔn gé
zhǔn píng
zhǔn zé
zhǔn xīng
zhǔn héng
zhǔn cái
zhǔn jiàng
zhǔn chéng
zhǔn shéng
zhǔn kuí
zhǔn dìng
zhǔn zhǔn
zhǔn chéng
zhǔn dùn
zhǔn jià
zhǔn mó
zhǔn tou
zhǔn shé
zhǔn tí
zhǔn zhí
zhǔn wèi
lì gé
dòu gé
wǎng gé
zhào gé
fēng gé
rùn gé
tíng gé
xuǎn gé
shū gé
dì gé
fèi gé
qū gé
náo gé
dù gé
jǔ gé
hē gé
fàn gé
zī gé
yǎn gé
yōng gé
shǎng gé
fán gé
pǐn gé
xuē gé
lǎng gé
yì gé
lì gé
gāo gé
qí gé
méi gé
yìng gé
biāo gé
yuè gé
qīng gé
rù gé
sōng gé
zhe gé
xiǎo gé
hè gé
yōng gé
gāng gé
bǎi gé
zhā gé
niù gé
pán gé
jiǔ gé
cóng gé
mù gé
lǐ gé
yōng gé
xiān gé
chāo gé
zhàn gé
bié gé
yùn gé
gòu gé
lěng gé
dìng gé
yǐng gé
zhèng gé
zhà gé
jùn gé
guān gé
chuāng gé
cí gé
xuě gé
luán gé
tiān gé
bīn gé
fù gé
héng gé
hàn gé
yōu gé
qiān gé
miào gé
cái gé
tái gé
tǐ gé
lìng gé
sēng gé
biàn gé
kǎo gé
jiǎn gé
qǐn gé
pò gé
nì gé
cháng gé
lái gé
ěr gé
xìng gé
rén gé
chōng gé
bì gé
gēn gé
jù gé
shàng gé
bǐ gé
shè gé
gǎn gé
zì gé
dēng gé
fù gé
xuán gé
diào gé
huà gé
páo gé
nǐ gé
sì gé
yán gé
kē gé
fǎng gé
jiàng gé
jù gé
jí gé
qiān gé
quán gé
chǐ gé
piān gé
téng gé
jià gé
dǐng gé
sǐ gé
fù gé
nài gé
liàn gé
chū gé
zhǔn gé
jiàn gé
wéi gé
xīn gé
jí gé
fáng gé
jī gé
jiù gé
jié gé
tiáo gé
chuàng gé
huà gé
bǎng gé
yīn gé
chì gé
hàn gé
jià gé
mù gé
lǎo gé
wén gé
lǜ gé
guī gé
zhé gé
biǎo gé
zhōng gé
kuí gé
bā gé
jià gé
chéng gé
shēng gé
yǔ gé
yì gé
jú gé
jiǎ gé
bài gé
bù gé
jīng gé
wù gé
qì gé
fēng gé
zhěn gé
píng gé
páng gé
yàn gé
guó gé
cí gé
gǔ gé
fāng gé
gōng gé
zī gé
hé gé
biāo gé
shí gé
jiāo gé
shǒu gé
jǐ gé
shī gé
yú gé
běn gé
yǎ gé
犹言标准，hAo86.规格。
参见：准格
⒈ 标准；准则。
引晋葛洪《抱朴子·自叙》：“每见世人有好论人物者，比方伦匹，未必当允，而褒贬与夺，或失準格。”
晋袁宏《后汉纪·光武帝纪六》：“故论法治之大体，必以圣人为準格；圣人之所务，必以大道通其法。”
犹言标准，规格。 《新五代史·杂传·李怿》：“懌笑曰：‘年少举进士登科，盖偶然尔。后生可畏，来者未可量，假令予復就礼部试，未必不落第，安能与英俊为准格？’”
准zhǔn（动）准许：批～｜不～。准zhǔn(1)基本义：（名）标准：（名）标准(2)（动）依据；依照：～前例处理。(3)（动）准确：～时｜瞄～｜钟～｜投得～。(4)（副）一定：～去｜～能完成。(5)（形）程度上虽不完全够；但可以作为某类事物看待的：～尉｜～平原。
格读音：gé[ gé ]由线条组成的框。【组词】：窗格、方格、空格
标准、形制。【组词】：资格、规格
品貌、气质、风范。【组词】：人格、品格、风格
打斗、击杀。【组词】：格斗、格杀
穷究。【组词】：格物致知
体式。【组词】：变格、譬喻格
量词。计算容器刻度的单位。【组词】：这感冒药水每次喝一格的量，三餐饭后服用。