tíng shí
tíng yuán
tíng yuán
tíng cān
tíng táng
tíng chí
tíng hù
tíng gāo
tíng jiān
tíng huì
tíng kǔn
tíng xuān
tíng lùn
tíng pǔ
tíng quē
tíng qì
tíng zhǎng
tíng wú
tíng wǔ
tíng xùn
tíng jù
tíng yù
tíng yǔ
tíng jiǎo
tíng yì
tíng kǔn
tíng jiē
tíng gào
tíng yù
tíng wàn
tíng liáo
tíng yuàn
tíng shěn
tíng yè
tíng gé
tíng miào
tíng shì
tíng luò
tíng cān
cén shēn
dū cān
rì cān
héng cān
yí cān
chá cān
zhuī cān
chén cān
chà cān
tóng cān
shù cān
zǎo cān
tōng cān
qū cān
míng cān
yǔ cān
sàn cān
gōng cān
xiǎo cān
xiáng cān
dàn cān
táng cān
sì cān
diāo cān
jì cān
guì cān
kē cān
yù cān
yù cān
bèi cān
bǎo cān
jié cān
shāng cān
chū cān
dà cān
cháng cān
mǐn cān
wàng cān
hǎi shēn
chéng cān
quán cān
shǒu cān
xiàng cān
páng cān
mén shēn
zī cān
guǐ cān
zhāo cān
dǎng shēn
néng cān
xuán cān
biāo cān
kǔ shēn
yán cān
gāo cān
jī cān
shǒu cān
dān shēn
hóng shēn
xiāo cān
huáng shēn
nǎi shǔ
jiū cān
dǎ cān
èr cān
bái shēn
fàng cān
jǐn cān
háng cān
chì cān
xū cān
jìn cān
rán cān
liáo shēn
liǎng cān
shěn cān
rén shēn
hēi shēn
jiē cān
zòu cān
rén cān
tíng cān
jiāo cān
liù cān
wǔ cān
⒈ 封建时代下级官员趋步至官厅，按礼谒见长官。文职北面跪拜，长官立受；武职北面跪叩，自宣衔名，长官坐受。
引宋沉括《梦溪续笔谈》：“成都府知録，虽京官，例皆庭参。”
《宋史·郑刚中传》：“都统每入謁，必庭参然后就坐。”
《儒林外史》第十一回：“垂老得这一个教官，又要去递手本，行庭参，自学得腰胯硬了，做不来这样的事。”
庭tíng(1)（名）本义：厅堂：厅堂(2)（名）正房前的院子：前～｜～院。(3)（名）指法庭：～长｜开～。
参读音：cān,shēn,cēn[ cān ]1. 加入在内：参加。参与。参政。参赛。参议。
2. 相间，夹杂：参杂。参半。
3. 检验，用其他有关材料来研究，考证某事物：参考。参照。参省（xǐng）（检验省察）。参看。参阅。参检。
4. 探究，领悟：参悟。参透。参破。参禅。
5. 旧指下级进见上级：参见。参拜。
6. 弹劾，向皇帝告状：参奏。参劾。参革。