jiàn jǔ
jiàn bì
jiàn dào
jiàn zhì
jiàn zhǔ
jiàn xí
jiàn jū
jiàn shù
jiàn réng
jiàn yán
jiàn jī
jiàn lǐ
jiàn yán
jiàn zǔn
jiàn dá
jiàn shū
jiàn zhēn
jiàn xiàn
jiàn cǎo
jiàn pì
jiàn dù
jiàn zhěn
jiàn jiǎng
jiàn mèng
jiàn chǒng
jiàn shī
jiàn chài
jiàn kǒu
jiàn fú
jiàn shí
jiàn yǐn
jiàn xiǎng
jiàn shēn
jiàn xiū
jiàn dǎo
jiàn lèi
jiàn yù
jiàn qǐn
jiàn juàn
jiàn jiè
jiàn yáng
jiàn chén
jiàn xīn
jiàn dú
jiàn jìn
jiàn yǎn
jiàn zhēn
jiàn tóu
jiàn wáng
jiàn zhāng
jiàn xìn
jiàn zhuó
jiàn bá
jiàn diàn
jiàn zhuī
jiàn gào
jiàn gēng
jiàn xiǎng
jiàn è
qīng wáng
wǎng wáng
dùn wáng
wǔ wáng
zài wáng
zhǐ wáng
yǔn wáng
zhòu wáng
bēn wáng
chú wáng
lún wáng
shī wáng
diāo wáng
lòu wáng
zhuī wáng
sī wáng
bū wáng
sǐ wáng
fàng wáng
tuī wáng
yāng wáng
zǒu wáng
mǐn wáng
lěi wáng
duàn wáng
chāng wáng
yāo wáng
cuàn wáng
shāng wáng
bèng wáng
huāng wáng
wēi wáng
xìng wáng
yí wáng
huì wáng
jué wáng
jiàn wáng
piān wáng
wèi wáng
xīng wáng
pàn wáng
sàng wáng
xùn wáng
kōng wáng
liú wáng
cán wáng
guāi wáng
chū wáng
dào wáng
luàn wáng
qī wáng
diāo wáng
xuē wáng
fù wáng
zhuì wáng
jiù wáng
jí wáng
fèi wáng
yāo wáng
hào wáng
sān wáng
bēn wáng
hòu wáng
gù wáng
yān wáng
zhèn wáng
bō wáng
shuāi wáng
gù wáng
lòu wáng
bài wáng
yōu wáng
cǎn wáng
cún wáng
diāo wáng
quē wáng
chuí wáng
jiān wáng
shēn wáng
liǎng wáng
bào wáng
yì wáng
héng wáng
xiāo wáng
dān wáng
jiān wáng
táo wáng
huǐ wáng
miè wáng
mí wáng
chāng wáng
de wáng
dào wáng
huī wáng
pàn wáng
pò wáng
⒈ 指为死者念经或做佛事，使其亡灵早日脱难超升。
引宋洪迈《夷坚丙志·常罗汉》：“自是羣人作佛事荐亡，幸其来以为冥涂得助。”
清平步青《霞外攟屑·斠书·鬼董》：“荐亡一门，不在洞玄、洞神、洞冥之科，最为后出。模写释氏而不克肖，以佛本不言荐亡，后人为之。”
清黄六鸿《福惠全书·教养·敦节俭》：“一旦归泉，空作荐亡之佛事。”
荐jiàn（动）推举；介绍：举～｜推～｜～人。荐jiàn(1)（名）〈书〉草。(2)（名）〈书〉草垫子：草～。
亡读音：wáng,wú[ wáng ]1. 逃：逃亡。流亡。
2. 失去：亡佚。亡羊补牢。
3. 死：伤亡。死亡。
4. 灭：灭亡。亡国奴。救亡。兴亡。