jiàn zhuī
jiàn zhāng
jiàn dú
jiàn yán
jiàn fú
jiàn dá
jiàn zhēn
jiàn shù
jiàn yù
jiàn zhěn
jiàn yán
jiàn yǎn
jiàn jī
jiàn lèi
jiàn mèng
jiàn diàn
jiàn jǔ
jiàn xí
jiàn jū
jiàn chǒng
jiàn juàn
jiàn lǐ
jiàn réng
jiàn zhì
jiàn è
jiàn zǔn
jiàn xīn
jiàn dào
jiàn gào
jiàn shī
jiàn cǎo
jiàn bì
jiàn xiǎng
jiàn qǐn
jiàn yáng
jiàn wáng
jiàn chài
jiàn chén
jiàn xiàn
jiàn xiǎng
jiàn jìn
jiàn gēng
jiàn shēn
jiàn xìn
jiàn tóu
jiàn jiè
jiàn shū
jiàn dǎo
jiàn shí
jiàn yǐn
jiàn pì
jiàn zhǔ
jiàn dù
jiàn zhēn
jiàn zhuó
jiàn xiū
jiàn kǒu
jiàn bá
jiàn jiǎng
yí jiè
tái jiè
píng jiè
wèi jiè
gù jiè
lín jiè
yǐ jiè
xiāng jiè
jiǎng jiè
yùn jiè
tóu jiè
láng jí
bù jiè
yùn jiè
lǚ jiè
bēng jiè
dì jiè
róu jiè
yù jiè
ài jiè
làng jiè
jiàn jiè
lín jiè
zǔ jiè
zhěn jiè
shén jiè
wēn jiè
wēn jiè
líng jiè
lìn jiè
wèi jiè
gēng jiè
zhé jiè
tāo jiè
bēng jiè
fēng jiè
tuī jiè
jiāo jiè
bēng jiè
jiǎ jiè
yīn jiè
féng jiè
hù jiè
xí jiè
dān jiè
róu jiè
wú jiè
jiē jiè
jiàn jiè
zī jiè
yīn jiè
chūn jiè
wēn jiè
láo jiè
chéng jiè
jí jiè
zhěn jiè
shì jiè
lìn jiè
lìn jiè
dǎo jí
yǎng jiè
líng jiè
sāo jiè
tōng jiè
tái jí
tāi jiè
quán jiè
qiāo jiè
yùn jiè
yīn jiè
líng jiè
yùn jiè
⒈ 草席。
引《新唐书·李光弼传》：“思明惧，引去，以奇兵断饟道。马食荐藉， 光弼命将取芻行唐，贼钞击之，兵负户战，贼不得夺。”
《资治通鉴·唐肃宗至德元载》：“李光弼与史思明相守四十餘日， 思明絶常山粮道。城中乏草，马食荐藉。”
⒉ 推荐。
引《新唐书·陆馀庆传》：“餘庆於寒品晚进，必悉力荐藉。”
宋曾巩《司封员外郎蔡公墓志铭》：“於荆湖，既周知官属善恶，於善人多荐藉成就之，而於恶人无所贷其法。”
荐jiàn（动）推举；介绍：举～｜推～｜～人。荐jiàn(1)（名）〈书〉草。(2)（名）〈书〉草垫子：草～。
藉读音：jiè,jí[ jiè ]1. 垫在下面的东西。
2. 衬垫：枕藉。
3. 同“借”。
4. 抚慰：慰藉。
5. 含蓄：蕴藉。
6. 假设，假使：“公等遇雨，皆已失期，失期当斩。藉第令毋斩，而戍死者固十六七”。