dì dé
dì é
dì shì
dì mìng
dì hǔ
dì jī
dì hóng
dì hūn
dì tái
dì qǐn
dì zuǒ
dì yǒu
dì zhǐ
dì hào
dì huáng
dì suǒ
dì lún
dì zhī
dì wǎng
dì qīng
dì yè
dì xián
dì dào
dì zōng
dì róng
dì tiān
dì é
dì diǎn
dì jì
dì zhái
dì shì
dì zhōu
dì líng
dì mó
dì fǔ
dì sháo
dì jiāo
dì yì
dì jí
dì wèi
dì shì
dì dū
dì jī
dì shī
dì lù
dì guǐ
dì wū
dì quē
dì yìn
dì huá
dì táng
dì chén
dì yīn
dì xué
dì jūn
dì shè
dì gāng
dì gōng
dì jiā
dì jīng
dì jiè
dì shēng
dì wén
dì hù
dì shū
dì shí
dì xuān
dì mén
dì chē
dì hóng
dì zhì
dì yuán
dì cōng
dì zǐ
dì gōng
dì dǎng
dì zé
dì lì
dì tǒng
dì pǐ
dì qín
dì yè
dì xīng
dì chéng
dì jì
dì huī
dì shòu
dì jiāng
dì tíng
dì zǔ
dì niǎn
dì tú
dì guó
dì fén
dì gōng
dì sūn
dì tīng
dì xuān
dì lǚ
dì míng
dì bā
dì chāng
dì zhǔ
dì huī
dì zhú
dì jū
dì xiàng
dì wáng
dì zhòu
dì sāng
dì cè
dì jiōng
dì zǎi
dì zuò
dì yùn
dì mǔ
dì shǔ
dì fú
dì tíng
dì niú
dì yóu
dì lǐ
dì xù
dì xiāng
dì yǔ
dì gé
dì xūn
dì qiū
dì shì
dì zuò
dì nǚ
dì chǔ
dì cè
dì jì
dì guān
dì jí
dì zuò
dì fù
dì yīn
dì yīn
dì jī
bù jiè
chūn jiè
lǚ jiè
yùn jiè
yùn jiè
wèi jiè
róu jiè
jiāo jiè
làng jiè
yīn jiè
wēn jiè
jiǎng jiè
zhé jiè
yùn jiè
líng jiè
féng jiè
dǎo jí
lìn jiè
gēng jiè
bēng jiè
yí jiè
xiāng jiè
yùn jiè
dān jiè
jí jiè
quán jiè
líng jiè
yīn jiè
zī jiè
jiàn jiè
yǐ jiè
yīn jiè
qiāo jiè
láo jiè
tāo jiè
shén jiè
róu jiè
xí jiè
dì jiè
yù jiè
tái jiè
zhěn jiè
lìn jiè
láng jí
shì jiè
zǔ jiè
lín jiè
wēn jiè
sāo jiè
jiǎ jiè
tuī jiè
zhěn jiè
chéng jiè
tāi jiè
lìn jiè
yǎng jiè
jiàn jiè
wú jiè
tái jí
bēng jiè
gù jiè
jiē jiè
píng jiè
wēn jiè
wèi jiè
tōng jiè
tóu jiè
lín jiè
líng jiè
bēng jiè
fēng jiè
ài jiè
hù jiè
⒈ 亦作“帝籍”。天子象征性的亲耕之田。
引《礼记·月令》：“﹝孟春之月﹞天子亲载耒耜，措之于参保介之御间，帅三公九卿诸侯大夫，躬耕帝藉。”
孙希旦集解：“天子藉田千亩，收其穀为祭祀之粢盛，故曰帝藉。”
《淮南子·时则训》：“举五穀之要，藏帝藉之收於神仓。”
汉张衡《东京赋》：“躬三推於天田，修帝籍之千亩。”
宋黄庭坚《同钱志仲饭籍田钱孺文官舍》诗：“帝籍开千亩，农功先九州。”
帝dì(1)（名）古指最高的天神；迷信指宇宙万物的主宰：上～。(2)（名）君主：～王。(3)（名）帝国主义的简称：反～。
藉读音：jiè,jí[ jiè ]1. 垫在下面的东西。
2. 衬垫：枕藉。
3. 同“借”。
4. 抚慰：慰藉。
5. 含蓄：蕴藉。
6. 假设，假使：“公等遇雨，皆已失期，失期当斩。藉第令毋斩，而戍死者固十六七”。