méng chōng
méng mò
méng miè
méng fù
méng róng
méng zhì
měng hàn
méng guì
méng kuò
méng zǐ
méng huà
méng shú
méng zòu
méng zhào
méng guì
méng méng
méng yào
méng hòng
méng jiū
méng lóng
méng yú
méng gǔ
méng lòu
méng shí
méng yì
méng shān
méng hàn
méng tián
méng xū
méng hòu
méng pí
méng qì
méng shì
méng yuān
méng méi
méng téng
méng zá
méng méng
méng zhí
méng zhèng
měng zú
méng dùn
méng yǎng
méng lóng
méng ēn
měng gǔ
méng méng
méng bǎo
méng bì
méng zhuāng
mēng sōng
méng tóng
méng ān
méng fá
méng qī
méng gài
méng gū
méng qì
méng mèi
méng suō
méng lóng
méng yǔ
méng fàn
méng mèi
méng jīn
méng mào
méng sì
méng mí
mēng shì
méng luò
méng yī
méng sǒu
méng hóng
méng sòng
méng mò
méng miè
méng hùn
měng dǒng
méng lì
méng mì
méng shī
méng bèi
méng gōng
méng dùn
méng lóng
méng nàn
méng gǔ
méng yǎn
méng lún
méng yǒng
méng chōng
méng miàn
méng mào
méng bì
méng guǎn
méng xué
méng zhì
méng lóng
méng sǒu
méng chén
méng tóng
méng bǐ
méng yī
méng lóng
méng hǒng
méng zé
méng xìng
méng qiú
méng jī
mēng piàn
méng shòu
méng fū
méng mào
méng róng
méng yòu
méng xiū
méng mù
méng qī
méng gòu
méng ái
méng miǎo
méng huì
mēng rán
⒈ 月光不明貌；模糊不清貌。
引唐杜甫《牵牛织女》诗：“神光竟难候，此事终蒙朧。”
濛朧：模糊不清貌。 唐王昌龄《斋心》诗：“女萝覆石壁，溪水幽濛朧。”
1. 没有知识，愚昧：启蒙。发蒙。蒙昧。
2. 遮盖起来：蒙罩。蒙子。蒙蔽。
3. 受：承蒙。蒙难。蒙尘。蒙垢。
4. 形容雨点细小：蒙蒙细雨。
5. 姓。
6. 同“艨”。
胧读音：lóng胧lóng见〔朦胧〕。