tài zhǐ
tài xuán
tài yǐ
tài wú
tài wèi
tài sì
tài hào
tài diǎ
tài shǐ
tài cháng
tài yè
tài cāng
tài pú
tài fēi
tài tai
tài shè
tài suì
tài chǐ
tài háng
tài jiàn
tài yì
tài kāng
tài hòu
tài gōng
tài mò
tài hào
tài rèn
tài hào
tài yuán
tài shàng
tài shèn
tài hào
tài méng
tài shān
tài pó
tài dì
tài miào
tài huáng
tài cù
tài yáng
tài shì
tài zhù
tài jiān
tài lè
tài shāng
tài qīng
tài yīn
tài dì
tài shǒu
tài shǐ
tài huá
tài fù
tài jí
tài qǐn
tài guò
tài láo
tài mèi
tài guān
tài zǐ
tài yáng
tài jiǎ
tài gōng
tài jūn
tài bǔ
tài xū
tài yīn
tài sūn
tài gǔ
tài pǔ
tài píng
tài zhāng
tài hú
tài fù
tài pú
tài yé
tài pín
tài jiē
tài xī
tài mǔ
tài gēng
tài shī
tài ē
tài hé
tài zhǔ
tài hào
tài yuè
tài hé
tài bàn
tài xī
tài yì
tài tán
tài xī
tài zhóu
tài kōng
tài zǔ
tài zūn
tài chòng
tài bǎo
tài róng
tài chū
tài yī
tài zōng
tài zǎi
fèi dì
wàng dì
yīn dì
shí dì
shǔ dì
jiàn dì
hàn dì
lèi dì
shàng dì
guān dì
xiān dì
cāng dì
chōng dì
gǎn dì
nán dì
tài dì
niè dì
xuān dì
chēng dì
qīng dì
fàn dì
yuè dì
yù dì
dōng dì
bái dì
líng dì
èr dì
liǎng dì
jiē dì
xiàng dì
běi dì
tài dì
mǐn dì
gǔ dì
shì dì
lèi dì
qún dì
huáng dì
yán dì
yǐng dì
tiān dì
huǒ dì
xuán dì
huáng dì
hòu dì
shèng dì
yì dì
tǔ dì
mò dì
chūn dì
chì dì
dà dì
bīn dì
wǔ dì
mù dì
nóng dì
pèi dì
xiǎng dì
hēi dì
shào dì
shuǐ dì
⒈ 太古之帝。指传说中的伏羲氏、神农氏等。
引《史记·封禅书》：“太帝使素女鼓五十絃瑟。”
唐元结《补乐歌》：“猗太帝兮，其智如神，分草实兮，济我生人。”
⒉ 谓天帝。
引《淮南子·墬形训》：“登之乃神，是谓太帝之居。”
高诱注：“太帝，天帝。”
唐曹唐《小游仙诗》之八四：“紫微深锁敞丹轩，太帝亲谈不死门。”
天帝。
太tài(1)（形）高；大：～湖｜～庙。(2)（形）极；最：～阳。(3)（形）身份最高或辈份更高的：～师。(4)（副）表示程度过分：汤～热；烫嘴。(5)（副）表示程度极高用于赞叹：这方案～好了。(6)（副）很；用于否定：不～好。(7)（Tài）姓。
帝读音：dì帝dì(1)（名）古指最高的天神；迷信指宇宙万物的主宰：上～。(2)（名）君主：～王。(3)（名）帝国主义的简称：反～。