dāi hàn
dāi xìng
dāi láo
dāi bìng
dāi zhì
dāi hē
dāi róng
dāi dìng
dāi zhèng
dāi niǎo
dāi cái
dāi sī
dāi zhòng
dāi gēn
dāi huà
dāi hàn
dāi fǔ
dāi lèng
dāi qì
dāi hān
dāi jī
dāi zhì
dāi mù
dāi cí
dāi kuàng
dāi guā
dāi wù
dāi dùn
dāi chán
dāi zi
dāi bèn
dāi tóu
dāi dà
dāi shǎ
dāi xiàng
dāi chī
dāi bǎn
dāi rén
dāi zhēng
dāi dāi
dāi huò
dāi sè
dāi zhàng
wán chī
jiāo chī
nòng chī
wǒ chī
hān chī
dù chī
kuáng chī
mí chī
chēn chī
tān chī
fēng chī
shū chī
zuì chī
wén chī
hǔ chī
sì chī
jiāo chī
huā chī
bái chī
qián chī
diān chī
líng chī
qíng chī
sā chī
fā chī
shī chī
yú chī
èr chī
zhèng chī
xié chī
lù chī
mò chī
yóu chī
dāi chī
⒈ 迟钝，愚笨。
引元关汉卿《窦娥冤》楔子：“婆婆，女孩儿早晚呆痴，看小生薄面，看覷女孩儿咱。”
清洪昇《长生殿·窥浴》：“凝睛睇，恁孜孜含笑，浑似呆痴。”
清蒲松龄《聊斋志异·婴宁》：“媪谓生曰：‘我言少教诲，此可见矣。年已十六，呆痴裁如婴儿。’”
愚笨痴傻的样子。
呆dāi(1)（形）傻、愚蠢：痴～。(2)（形）不灵活；死板：两眼发～。(3)同“待”。
痴读音：chī痴chī(1)（形）傻；愚笨。(2)（形）极度迷恋某人或某种事物。(3)（形）〈方〉由于某种事物影响变傻了的；精神失常。