jiǎ gǔ
jiǎ zhèng
jiǎ wén
jiǎ zuò
jiǎ cuò
jiǎ chuáng
jiǎ wài
jiǎ dùn
jiǎ guǐ
jiǎ chāi
jiǎ huò
jiǎ xìng
jiǎ yú
jiǎ dì
jiǎ qiào
jiǎ sī
jiǎ zhā
jiǎ lìng
jiǎ zhàng
jiǎ bīng
jiǎ bǎng
jiǎ wǔ
jiǎ dǎn
jiǎ yè
jiǎ fù
jiǎ jiàng
jiǎ nǔ
jiǎ cháng
jiǎ tuō
jiǎ qiào
jiǎ chǎn
jiǎ chē
jiǎ gēng
jiǎ yī
jiǎ shì
jiǎ xiè
jiǎ zhái
jiǎ kē
jiǎ zǐ
jiǎ cì
jiǎ chóng
jiǎ tiě
jiǎ děng
jiǎ zhòu
jiǎ chì
jiǎ mǎ
jiǎ wàn
jiǎ zhá
jiǎ rèn
jiǎ xiāng
jiǎ tóng
jiǎ qí
jiǎ chì
jiǎ jiān
jiǎ fēn
jiǎ kè
jiǎ gé
jiǎ tú
jiǎ zú
jiǎ lǚ
jiǎ zǐ
jiǎ dì
jiǎ kù
jiǎ fāng
jiǎ yú
jiǎ dùn
jiǎ dǐ
jiǎ kǎi
jiǎ tóu
jiǎ lì
jiǎ zhàng
jiǎ lì
jiǎ yǐ
jiǎ bǎn
jiǎ jì
jiǎ guān
jiǎ tiē
jiǎ guǎn
jiǎ wán
jiǎ fù
jiǎ yì
jiǎ rì
jiǎ wǔ
jiǎ chóng
jiǎ bù
jiǎ shè
jiǎ dài
jiǎ mén
jiǎ mǐ
jiǎ bīng
jiǎ shǒu
jiǎ jǐ
jiǎ liú
jiǎ shū
jiǎ shuò
jiǎ sū
jiǎ shì
jiǎ zú
jiǎ zhǎng
jiǎ chè
jiǎ zhuì
jiǎ hù
jiǎ quán
jiǎ shì
jiǎ běn
jiǎ chuáng
jiǎ zhàng
jiǎ yè
jiǎ mí
zì rèn
jiǎo rèn
zhuī rèn
yóu rèn
jīn rèn
lòu rèn
dǎo rèn
qiāng rèn
sǐ rèn
xiàn rèn
qǔ rèn
jí rèn
fēng rèn
lián rèn
zhī rèn
zhí rèn
tǐng rèn
yú rèn
kuáng rèn
liǎng rèn
xuè rèn
fēng rèn
jiǎ rèn
xuě rèn
jiē rèn
máng rèn
xián rèn
qì rèn
mào rèn
fú rèn
gōu rèn
wǔ rèn
xíng rèn
liǎn rèn
dāo rèn
yíng rèn
qí rèn
chǐ rèn
cuì rèn
xiāng rèn
fā rèn
shù rèn
yǐng rèn
dǐ rèn
shuāng rèn
máng rèn
gē rèn
fēi rèn
dùn rèn
jiān rèn
qióng rèn
shǐ rèn
shì rèn
tíng rèn
cùn rèn
bīng rèn
lì rèn
jiāo rèn
tuī rèn
juǎn rèn
bīng rèn
shǒu rèn
xiōng rèn
chuàng rèn
⒈ 铠甲和刀刃。喻指竹叶及枝干。
引唐杜牧《晚晴赋》：“竹林外裹兮，十万丈夫，甲刃摐摐，密阵而环侍。”
宋苏轼《竹》诗：“今日南风来，吹断庭前竹。低昂中音会，甲刃纷相触。”
甲jiǎ(1)（名）天干的第一位。参看〔干支〕。(2)（动）居第一位：～等｜桂林山水～天下。(3)（名）（Jiǎ）姓。甲jiǎ(1)（名）爬行动物和节肢动物身上的硬壳：龟～。(2)（名）手指和脚趾上的角质硬壳：指～。(3)（名）围在人体或物体外面起保护作用的装备；用金属、皮革等制成：盔～｜装～车。甲jiǎ（名）旧时的一种户口编制；参看〔保甲〕。
刃读音：rèn刃rèn(1)（名）（～儿）刀剪等的锋利部分；刀口：刀～。(2)（名）刀：利～｜白～战。(3)（动）用刀杀：手～奸贼。