xuān méi
xuān tiān
xuān xuān
xuān jiē
xuān nù
xuān wěi
xuān shuǎng
xuān jiāo
xuān zhū
xuān lù
xuān zhōu
xuān táng
xuān bì
xuān xū
xuān cè
xuān jù
xuān jiān
xuān jià
xuān jù
xuān dá
xuān fú
xuān zhì
xuān pèi
xuān dǐng
xuān lù
xuān lǐ
xuān xī
xuān xù
xuān zhì
xuān chuāng
xuān mǎ
xuān yù
xuān yú
xuān liáng
xuān yuán
xuān jiē
xuān láng
xuān qí
xuān méng
xuān miǎo
xuān hù
xuān jìn
xuān diàn
xuān gài
xuān bì
xuān lóng
xuān huáng
xuān huī
xuān yào
xuān guǐ
xuān wǔ
xuān qiú
xuān qí
xuān miǎn
xuān yuè
xuān xiāo
xuān táng
xuān yǔ
xuān chí
xuān yào
xuān kuàng
xuān hè
xuān huáng
xuān áng
xuān cè
xuān mén
xuān chuāng
xuān chuāng
xuān huàng
xuān àn
xuān fēi
xuān kǎn
xuān líng
xuān cuì
xuān kù
xuān yáo
xuān lín
xuān huǎng
xuān guāng
xuān yè
xuān liū
xuān wěi
xuān jǔ
xuān chuāng
xuān qiū
xuān yíng
xuān zhù
xuān gé
xuān yán
xuān yì
xuān líng
xuān yú
xuān yì
xuān jìng
xuān tè
xuān chǎng
xuān rán
xuān tóng
xuān píng
xuān píng
xuān chǎng
xuān sǒng
xuān hào
xuān jǐng
xuān qí
xuān pì
xuān yù
xuān céng
xuān xiè
xuān chūn
xuān fān
xuān jiào
xuān hōng
xuān xiān
xuān bò
xuān yáo
xuān jùn
xuān gàn
xuān hào
xuān chú
xuān qú
xuān zhǔ
xuān yóu
xuān jiàn
xuān chéng
xuān hòu
xuān dì
xuān lǎng
xuān ào
jī chuāng
duàn chuāng
fēng chuāng
jīn chuāng
quàn chuāng
yún chuāng
xiá chuāng
chē chuāng
tiě chuāng
lǜ chuāng
lòu chuāng
sēng chuāng
shuǐ chuāng
tiě chuāng
xuě chuāng
yǐ chuāng
méi chuāng
tīng chuāng
tiān chuāng
yuè chuāng
hán chuāng
jiāo chuāng
diào chuāng
xuān chuāng
ní chuāng
kǎn chuāng
lóu chuāng
yù chuāng
qì chuāng
liù chuāng
gōu chuāng
bì chuāng
yīn chuāng
shā chuāng
shí chuāng
yún chuāng
suǒ chuāng
jiā chuāng
xiǎo chuāng
xuán chuāng
chú chuāng
shèn chuāng
péng chuāng
kè chuāng
yáo chuāng
shā chuāng
qǐ chuāng
yíng chuāng
yín chuāng
sōng chuāng
jiàn chuāng
wén chuāng
nán chuāng
tóng chuāng
piāo chuāng
zhǐ chuāng
gé chuāng
biān chuāng
suǒ chuāng
shěn chuāng
guī chuāng
xián chuāng
qíng chuāng
zhuó chuāng
dēng chuāng
⒈ 亦作“轩窓”。窗户。
引唐孟浩然《同王九题就师山房》诗：“轩窗避炎暑，翰墨动新文。”
唐李商隐《利州江潭作》诗：“河伯轩窓通贝闕，水宫帷箔卷水綃。”
一本作“轩窗”。 宋陆游《游锦屏山谒少陵祠堂》诗：“城中飞阁连危亭，处处轩窗临锦屏。”
《红楼梦》第七九回：“﹝宝玉﹞见其轩窗寂寞，屏帐翛然，不过只有几个该班上夜的老嫗。”
清舒大成《当时》诗：“晓日轩窓閒梦少，晚凉庭院别怀多。”
轩xuān(1)（形）〈书〉高：～昂｜～敞｜～朗。(2)姓。轩xuān(1)（名）有窗的廊子或小房子（多用做书斋名或饭店等的字号）。(2)（名）古代一种有帷幕而前顶较高的车。(3)（名）〈书〉窗户；门。
窗读音：chuāng窗chuāng（名）窗户、房屋、车、船等通气透光装置。