xuān fān
xuān mén
xuān dǐng
xuān jiàn
xuān méi
xuān hù
xuān mǎ
xuān yú
xuān yù
xuān chuāng
xuān jiào
xuān sǒng
xuān xī
xuān xiāo
xuān jiān
xuān jǔ
xuān dì
xuān yù
xuān hào
xuān yuán
xuān bì
xuān chuāng
xuān zhū
xuān táng
xuān zhì
xuān láng
xuān qiū
xuān xiè
xuān cuì
xuān chuāng
xuān líng
xuān hòu
xuān fú
xuān zhōu
xuān táng
xuān yì
xuān jià
xuān miǎo
xuān yán
xuān yíng
xuān pèi
xuān xuān
xuān jiē
xuān hè
xuān chuāng
xuān nù
xuān liáng
xuān chéng
xuān jù
xuān qú
xuān cè
xuān chí
xuān hào
xuān yè
xuān chú
xuān yóu
xuān yú
xuān yào
xuān hōng
xuān ào
xuān huàng
xuān qiú
xuān yáo
xuān píng
xuān guǐ
xuān qí
xuān liū
xuān lù
xuān huáng
xuān gàn
xuān qí
xuān jìng
xuān lǐ
xuān yáo
xuān xù
xuān kǎn
xuān gài
xuān dá
xuān kuàng
xuān wǔ
xuān kù
xuān qí
xuān tè
xuān bò
xuān fēi
xuān áng
xuān cè
xuān jiāo
xuān xiān
xuān píng
xuān lù
xuān chūn
xuān zhǔ
xuān chǎng
xuān méng
xuān huǎng
xuān rán
xuān tóng
xuān shuǎng
xuān àn
xuān jùn
xuān huáng
xuān gé
xuān pì
xuān miǎn
xuān jù
xuān yuè
xuān zhù
xuān yào
xuān lǎng
xuān líng
xuān bì
xuān wěi
xuān zhì
xuān xū
xuān jiē
xuān guāng
xuān lóng
xuān huī
xuān chǎng
xuān lín
xuān jǐng
xuān diàn
xuān wěi
xuān jìn
xuān yǔ
xuān yì
xuān céng
xuān tiān
nà bì
tiān bì
fēi bì
fēng bì
qīng bì
mù bì
diàn bì
tóng bì
táng bì
céng bì
jiē bì
chán bì
gōng bì
jìn bì
méi bì
yún bì
tóng bì
sī bì
dān bì
rǎng bì
gū bì
jī bì
yán bì
chī bì
shì bì
xiá bì
hóng bì
chú bì
bā bì
yáo bì
lián bì
tī bì
wén bì
mín bì
xuān bì
yán bì
⒈ 殿堂；居室。
引南朝梁王僧孺《＜詹事徐府君集＞序》：“自绸繆轩陛，十有餘载，温树靡答，露事不詶。”
唐张九龄《酬王履震游园见贻》诗：“逶迤恋轩陛，萧散反丘樊。”
明张居正《得道长生颂》：“然皇上身不出乎轩陛，而化已行於域中；机独运於玄冥，而应已响於寰宇。”
⒉ 殿堂的台阶。
引唐陆贽《奉天论奏当今所切务状》：“郡国之志不达於朝廷，朝廷之诚不升於轩陛。上泽闕於下布，下情壅於上闻。”
元揭傒斯《全州学记》：“及期而庙成，乃易夫子十哲像分祠先儒及贤守于讲堂之左右翼，门序轩陛以次咸毕。”
轩xuān(1)（形）〈书〉高：～昂｜～敞｜～朗。(2)姓。轩xuān(1)（名）有窗的廊子或小房子（多用做书斋名或饭店等的字号）。(2)（名）古代一种有帷幕而前顶较高的车。(3)（名）〈书〉窗户；门。
陛读音：bì陛bì（名）〈书〉宫殿的台阶。