shā dēng
shā xiāng
shā màn
shā yuán
shā náng
shā zhàng
shā shā
shā hú
shā huǎng
shā mén
shā juàn
shā mào
shā zhào
shā chuāng
shā wéi
shā chú
shā guàn
shā chǎng
shā chú
shā bù
shā zǐ
shā jīn
shā chú
shā xiàn
shā lóng
shā dìng
lǜ chuāng
sēng chuāng
jiàn chuāng
shā chuāng
chē chuāng
kǎn chuāng
sōng chuāng
biān chuāng
yíng chuāng
bì chuāng
lòu chuāng
yǐ chuāng
xuān chuāng
diào chuāng
qǐ chuāng
jiā chuāng
shèn chuāng
shā chuāng
yīn chuāng
tiān chuāng
zhuó chuāng
tiě chuāng
xián chuāng
xiǎo chuāng
jiāo chuāng
yáo chuāng
yù chuāng
xiá chuāng
quàn chuāng
jīn chuāng
tóng chuāng
suǒ chuāng
nán chuāng
yún chuāng
piāo chuāng
tīng chuāng
guī chuāng
lóu chuāng
tiě chuāng
fēng chuāng
gé chuāng
ní chuāng
chú chuāng
qì chuāng
liù chuāng
hán chuāng
yún chuāng
duàn chuāng
wén chuāng
shí chuāng
qíng chuāng
dēng chuāng
péng chuāng
xuán chuāng
yín chuāng
yuè chuāng
méi chuāng
gōu chuāng
kè chuāng
shěn chuāng
jī chuāng
shuǐ chuāng
zhǐ chuāng
xuě chuāng
suǒ chuāng
⒈ 蒙纱的窗户。
引唐刘方平《春怨》诗：“纱窗日落渐黄昏，金屋无人见泪痕。”
宋柳永《梁州令》词：“梦觉纱窗晓，残灯掩然空照。”
元张可久《一半儿·梅边》曲：“枝横翠竹暮寒生，花淡纱窗残月明。”
《红楼梦》第三回：“﹝黛玉﹞从纱窗中瞧了一瞧，其街市之繁华，人烟之阜盛，自非别处可比。”
杨沫《青春之歌》第一部第二四章：“她呆呆地望着纱窗外面的蓝天，许久功夫动也不动了。”
窗框上裱糊细网目织品或铺钉尼龙纱、细铁丝网的窗子，可防止蚊虫飞入，又便于透气。
纱shā(1)（名）棉花、麻等纺成的较松的细丝；可以捻成线或织成布：～厂｜纺～。(2)（名）用纱织成的经纬线很稀的织品：窗～｜～布。(3)（名）像窗纱一样的制品：铁～｜塑料～。(4)（名）某些纺织品的类名：乔其～｜泡泡～。
窗读音：chuāng窗chuāng（名）窗户、房屋、车、船等通气透光装置。