zhū chén
lái chén
shuāng chén
shòu chén
jí chén
chóu chén
ruò chén
cháo chén
kè chén
yáo chén
xīng chén
zhèng chén
shí chen
gòu chén
sī chén
gǒng chén
shòu chén
yán chén
dàn chén
fā chén
zōu chén
cóng chén
yán chén
hú chén
jiā chén
jiàn chén
jì chén
lìng chén
fāng chén
féng chén
fú chén
bǐ chén
mào chén
líng chén
shēn chén
chù chén
xī chén
bù chén
cè chén
zhǐ chén
sì chén
jiā chén
juān chén
shēng chén
chōng chén
jiā chén
jì chén
dīng chén
shàng chén
rèn chén
nǎng chén
huǒ chén
èr chén
chāo chén
rì chén
gēng chén
duó chén
sī chén
běi chén
shèng chén
kǎo chén
sān chén
chāng chén
liáng chén
gū chén
huā chén
guàn chén
dà chén
zhēn chén
wǔ chén
biàn chén
qī chén
dàn chén
gāng chén
jí chén
汉代易学术语。
郑玄用乾坤六爻与十二时辰相配合以研究易学，称为爻辰。 清江藩《汉学师承记·惠周惕》：“ 汉儒言《易》，如孟喜以卦气， 京房以通变， 荀爽以升降， 郑康成以爻辰， 虞翻以纳甲，其説不同，而指归则一，皆不可废。”
爻yáo(1)（名）组成八卦的长短横道；“…”为阳爻；“……”为阴爻。(2)（名）表示交错和变动。
辰读音：chén辰chén(1)（名）(2)地支的第五位。参看〔干支〕。(3)日、月、星的统称：星～。(4)古代把一昼夜分作十二辰：时～。(5)时光；日子：诞～。(6)指辰州（旧府名；府治在今湖南沅陵县）。