zhēng lùn
zhēng xióng
zhēng lì
zhēng kě
zhēng huí
zhēng sù
zhēng zhí
zhēng pì
zhēng gōng
zhēng yì
zhēng qǔ
zhēng náo
zhēng duó
zhēng shèng
zhēng nài
zhēng shè
zhēng fēng
zhēng míng
zhēng gòu
zhēng quán
zhēng dì
zhēng gòu
zhēng duó
zhēng dòu
zhēng qíng
zhēng fēng
zhēng zhī
zhēng rěn
zhēng xiāng
zhēng liǎn
zhēng kàng
zhēng zǐ
zhēng xí
zhēng dù
zhēng jìng
zhēng yàn
zhēng chūn
zhēng de
zhēng lǐ
zhēng duān
zhēng guāng
zhēng qiú
zhēng tuān
zhēng chí
zhēng qiǎng
zhēng zhí
zhēng jiàn
zhēng chǎo
zhēng chí
zhēng bù
zhēng sǐ
zhēng shèng
zhēng mén
zhēng yán
zhēng pèi
zhēng qiáng
zhēng qí
zhēng biàn
zhēng jìn
zhēng tóu
zhēng bà
zhēng jiāo
zhēng yíng
zhēng biàn
zhēng chà
zhēng biàn
zhēng chóu
zhēng qí
zhēng zhǎng
zhēng fù
zhēng guó
zhēng qū
zhēng zhì
zhēng liú
zhēng nài
zhēng chén
zhēng lù
zhēng míng
zhēng xiān
zhēng yǒu
zhēng kǒu
zhēng rú
zhēng nián
zhēng jìng
zhēng biāo
zhēng qì
zhēng xiàng
zhēng zhàn
zhēng tú
zhēng liè
zhēng dào
zhēng lùn
zhēng héng
zhēng néng
zhēng fèn
zhēng lì
pán pì
piān pì
cháng pì
xián pì
kuò pì
jǐng pì
bān bì
yǐn pì
xuán pì
xuān pì
biāo pì
gōng pì
wǎng pì
miǎn pì
zhēng bì
fèi pì
ā pì
sān pì
ròu pì
zhēng pì
dūn pì
hàn pì
qún bì
pī pì
liú pì
pēng pì
wǎng pì
gāo pì
tòu pì
mò pì
duàn pì
xíng pì
qún bì
biān bì
xuàn pì
dié pì
guàn pì
guò pì
dú pì
huō pì
jiāo pì
shū pì
páng pì
hé pì
xiǎo pì
lùn pì
niè pì
zuǒ pì
zòu pì
chéng pì
guǐ pì
qí pì
xiǎn pì
kāi pì
jiàn pì
jiǎn pì
guǐ pì
fù bì
pán pì
hòu pì
zhào pì
míng bì
bīn pì
gǎi pì
bā pì
xī pì
pái pì
sì pì
yàn pì
qū pì
huò pì
xuǎn pì
zhāng pì
hóng pì
pián pì
zhòng pì
wù pì
zī pì
jì pì
bìn pì
jīng pì
rǎng pì
pán pì
féi pì
kěn pì
lái pì
yāo pì
dòu pì
cān pì
ào pì
chuàng pì
fǎ pì
huáng pì
pán pì
bì pì
xié pì
hē pì
fù pì
shì bì
fěi pì
duō pì
shēng pì
zhòng pì
jī pì
kuān pì
jiù pì
tuò pì
dà pì
xī pì
chǎn pì
pō pì
huì pì
yín pì
èr pì
zhào pì
bǎi bì
liè pì
huí pì
jiǎn pì
qióng pì
lìng pì
áo pì
zhǐ bì
fēi pì
tiān pì
zhào pì
ào pì
yōu pì
⒈ 指刑律。
引《左传·昭公六年》：“火见， 郑其火乎！火未出，而作火以铸刑器，藏争辟焉。”
林尧叟注：“藏争罪之法也。”
杨伯峻注：“言刑书将起争端，故谓刑书为争辟。”
《汉书·五行志上》：“郑以三月作火铸鼎，刻刑辟书，以为民约，是为刑器争辟。”
颜师古注：“著刑於鼎，故称刑器。法设下争，故云争辟。”
⒉ 竞相征召。
引唐杨炯《宴族人杨八宅序》：“诸侯闻之而愿交，三公礼之而争辟。”
争zhēng(1)本义：（动）争夺；力求得到或达到：（动）争夺；力求得到或达到(2)（动）争执、争论：～吵｜～端｜～论｜～议｜～长论短。争zhēng（副）怎么（多见于诗、词、曲）：～知｜～奈｜～忍。
辟读音：bì,pī,pì[ pì ]1.透彻：精～。透～。
2.驳斥或排除（不正确的言论或谣言）：～谣。～邪说。
3.法律；法：大～（古代指死刑）。