míng bì
ào pì
xián pì
tiān pì
shū pì
bǎi bì
pái pì
pán pì
gǎi pì
kěn pì
èr pì
dú pì
kuò pì
bì pì
xíng pì
jī pì
bān bì
xī pì
féi pì
hàn pì
fēi pì
rǎng pì
wù pì
kāi pì
ào pì
gāo pì
mò pì
wǎng pì
niè pì
pián pì
yāo pì
gōng pì
cān pì
duō pì
zhēng pì
liú pì
kuān pì
qí pì
sān pì
dié pì
ā pì
huáng pì
fěi pì
yǐn pì
hē pì
lái pì
jīng pì
yín pì
pán pì
xuān pì
zhāng pì
áo pì
bīn pì
pán pì
miǎn pì
zuǒ pì
jì pì
jiǎn pì
lìng pì
duàn pì
fù bì
zòu pì
xiǎn pì
bìn pì
biān bì
fù pì
tòu pì
fǎ pì
hóng pì
huì pì
huò pì
pán pì
jiàn pì
qū pì
yàn pì
biāo pì
qún bì
jiǎn pì
dūn pì
zhào pì
zhǐ bì
xuǎn pì
guàn pì
zhēng bì
xiǎo pì
zhòng pì
páng pì
pō pì
chǎn pì
zhào pì
xuán pì
chéng pì
qún bì
ròu pì
guǐ pì
dà pì
shēng pì
cháng pì
xuàn pì
jiù pì
dòu pì
xié pì
yōu pì
shì bì
zī pì
huō pì
chuàng pì
wǎng pì
xī pì
jiāo pì
hé pì
guò pì
liè pì
fèi pì
piān pì
qióng pì
sì pì
tuò pì
zhòng pì
lùn pì
guǐ pì
pēng pì
pī pì
hòu pì
jǐng pì
zhào pì
bā pì
huí pì
⒈ 闭合与开启。
引清王夫之《张子正蒙注·神化》：“惟其健顺之德，凝五常而无间，合二气之闔辟，备之无遗，存之不失。”
1. 闭合与开启。 唐杨炯《浑天赋》：“乾坤闔闢，天地成矣；动静有常，阴阳行矣。”
清恽敬《说仙二》：“与天地準则与天地闔闢，与古今齐则与古今流行而已矣。”
⒉ 指货物的囤积与抛售。
引宋秦观《财用下》：“切切焉从事於闔闢敛散之中，则是贱丈夫争锥刀之末耳，岂君子所谓理财者耶。”
⒊ 指文章笔法的变化。
引明宋濂《题＜乌继善文集＞后》：“况为文者，发造化之秘，贯古今之统，苟无以管摄而闔闢之，则何以尽其变化不测之妙？”
明方孝孺《与郑叔度书》之二：“夫屈原之《离骚》，忧世愤戚，呼天日鬼神自列之辞，其语长短舒纵，抑扬闔闢，辩説诡异，杂错而成章。”
明胡震亨《唐音癸籤·评汇五》：“古诗窘於格调，近体束於声律，惟歌行大小短长，错综闔闢，素无定体，故极能发人才思。”
阖hé(1)（副）全；总共。(2)（动）关闭。
辟读音：bì,pī,pì[ pì ]1.透彻：精～。透～。
2.驳斥或排除（不正确的言论或谣言）：～谣。～邪说。
3.法律；法：大～（古代指死刑）。