xián xián
xián míng
xián sù
xián èr
xián liū
xián ān
xián shì
xián kǒu
xián yàn
xián dì
xián jú
xián sì
xián jù
xián lái
xián shū
xián bù
xián mài
xián cè
xián shì
xián shǐ
xián cháng
xián yī
xián tán
xián lù
xián de
xián xiē
xián chuàn
xián duàn
xián dàn
xián shěn
xián fàn
xián yuè
xián zào
xián bié
xián jiàn
xián jìng
xián yóu
xián shuō
xián shēn
xián jìng
xián zài
xián gōng
xián kòng
xián bì
xián chě
xián qíng
xián yán
xián jié
xián cuò
xián nǎo
xián gǔ
xián jià
xián sè
xián xì
xián bàn
xián dìng
xián sǎn
xián yuán
xián kè
xián chóu
xián gē
xián fàng
xián piān
xián hàn
xián kuò
xián fú
xián yì
xián xì
xián jí
xián jié
xián cuàn
xián pì
xián xìn
xián liàng
xián gòu
xián huò
xián kě
xián dàng
xián guàng
xián zhāo
xián jí
xián jiǎn
xián jū
xián shí
xián yú
xián jiù
xián rán
xián xiū
xián jiā
xián dōu
xián quē
xián màn
xián gǔ
xián qiáng
xián yún
xián tíng
xián jū
xián yǔ
xián liáng
xián bá
xián jiān
xián xiǎo
xián qiáo
xián dài
xián suǒ
xián jiǎn
xián cáo
xián cháo
xián jié
xián cuì
xián fàn
xián huā
xián wán
xián jìng
xián ào
xián jì
xián guān
xián huǐ
xián qián
xián yǎ
xián bàng
xián guō
xián jìng
xián rén
xián mù
xián lěng
xián jié
xián piǎn
xián shēng
xián liáo
xián níng
xián yàn
xián chàng
xián huá
xián shū
xián xīn
xián jiāo
xián jiè
xián liū
xián yì
xián xì
xián xiá
xián kuàng
xián yě
xián shēn
xián zhēn
xián cè
xián chán
xián zá
xián dié
xián yuán
xián lào
xián dàn
xián fáng
xián chǔ
xián dié
xián biān
xián chuò
xián xì
xián huǎn
xián jiē
xián miáo
xián gé
xián guǎn
xián qì
xián fèi
xián qīng
xián shù
xián kè
xián mèi
xián jù
xián zhì
xián guǎn
xián dié
xián mǐn
xián huà
xián wù
xián rùn
xián jié
xián cháng
xián lí
xián huāng
xián xié
xián zhǒng
xián chǎng
xián zhě
xián mí
jiā cè
dōu cè
xuān cè
zá cè
zhì cè
zhào cè
dōng cè
bìng cè
jǐng cè
xián cè
péi cè
hùn cè
qīng cè
máo cè
yǎn cè
máo ce
rú cè
lín cè
hùn cè
làn cè
píng cè
shū cè
jù cè
huò cè
yú cè
pú cè
xiàng cè
cān cè
gōng cè
chàn cè
⒈ 亦作“閒厠”。亦作“间厕”。夹杂，参杂。
引三国魏曹冏《六代论》：“且今之州牧郡守，古之方伯诸侯，皆跨有千里之土，兼军武之任，或比国数人，或兄弟并据，而宗室子弟，曾无一人閒厠其閒，与相维持，非所以强榦弱枝，备万一之虑也。”
《艺文类聚》卷七六引南朝梁陆倕《天光寺碑》：“踪横杂树，閒厕众芳。”
唐柳宗元《袁家渴记》：“其中重洲小溪，澄潭浅渚，间厠曲折。”
蔡元培《新教育与旧教育之歧点》：“其课程亦无定时，惟学生之愿，常以种种对象间厠而行之。”
闲(1)（形）没有事情；没有活动；有空：～空｜～暇｜～人｜～逸。(2)（房屋、器物等）不在使用中：～钱｜～庭。(3)（名）闲空儿：农～｜忙里偷～。(4)与正事无关的：～扯｜～荡｜～逛｜～谈。
厕读音：cè厕cè(1)（名）厕所、大小便的地方：男～｜女～｜公～。(2)（名）混杂在里边：～身其间。