chén niàn
chén yīng
chén zhú
chén yān
chén diàn
chén juān
chén lù
chén chù
chén qū
chén kè
chén gòu
chén xiè
chén biān
chén láo
chén bǐ
chén zī
chén yán
chén fēng
chén yǔ
chén qiú
chén lèi
chén yuán
chén wū
chén zhé
chén zhǎng
chén fán
chén mái
chén shì
chén lù
chén pǐn
chén huì
chén huán
chén dú
chén tú
chén yīn
chén jié
chén shì
chén mí
chén shā
chén hún
chén jī
chén xiāo
chén pú
chén xīn
chén xiàng
chén qiān
chén zǐ
chén wěi
chén lǎn
chén yùn
chén méi
chén biǎo
chén ní
chén wù
chén dù
chén chuáng
chén diǎn
chén bàng
chén méng
chén kè
chén mèi
chén tīng
chén wán
chén sù
chén huán
chén fán
chén xià
chén shā
chén yì
chén jī
chén fǔ
chén yán
chén xiāng
chén lǜ
chén jìng
chén kě
chén fèn
chén wēi
chén jiān
chén hūn
chén hùn
chén fán
chén piāo
chén lǚ
chén yāng
chén kū
chén sè
chén ài
chén huà
chén tóu
chén tà
chén shì
chén gū
chén tuì
chén fú
chén xiāo
chén shì
chén mèng
chén ān
chén gēn
chén měi
chén xiǎng
chén xiǎng
chén tǔ
chén zhì
chén bèn
chén mái
chén jīn
chén huàn
chén biāo
chén dòng
chén nì
chén wàng
chén rǒng
chén miǎo
chén qíng
chén fèi
chén sú
chén fēn
chén chuáng
chén xí
chén jì
chén guǐ
chén fēn
chén sī
chén róng
chén zhàng
chén huái
chén wù
chén wǎng
chén qì
chén āi
chén yì
chén bǐ
chén wài
chén yǎng
chén tiǎn
chén zhuó
chén miàn
chén yì
chén mò
chén chén
chén yù
chén jī
chén mào
chén bǐ
chén gēng
chén xuān
chén míng
chén dú
chén bào
chén jiè
chén hǎi
chén yì
chén jiè
chén lòu
chén wù
chén zèng
chén zá
chén rǎng
chén huī
chén lóng
chén suǒ
⒈ 犹尘污。
引宋刘弇《李宰新成假山》诗：“无为议真假，自可蠲尘浼。”
⒉ 犹言打扰。对人有所请求的客气话。
引宋欧阳修《与韩忠献王书》：“向輒以拙诗尘浼台听，寻蒙特赐宠和，不惟以慰寂寥，而雄文大句，固已警动人之耳目。”
宋司马光《应诏言朝政阙失状》：“臣窃不自揆，伏念父子受国厚恩，备位侍从，曏在朝廷，屡以狂瞽尘浼圣聪。”
尘chén(1)（名）尘土；附在器物上或飞扬着的细土：除～器｜一～不染。(2)（名）尘世：红～｜～俗。
浼读音：měi浼měi(1)（动）污染；玷污。(2)（动）请托；央求。