huài tǔ
huài qián
huài jǔ
huài tuí
huài chu
huài bāo
huài miè
huài xióng
huài rén
huài zì
huài fèi
huài chuǎn
huài jué
huài dàn
huài cù
huài yā
huài zhàng
huài jié
huài chāo
huài liè
huài shuǐ
huài zuò
huài líng
huài liào
huài mù
huài luàn
huài sǐ
huài shì
huài jū
huài chè
huài sàn
huài gēn
huài chén
huài fù
huài hù
huài huà
huài bài
huài yě
huài sè
huài bìng
huài mìng
huài làn
huài tuí
fén tǔ
guó tǔ
gù tǔ
lì tǔ
āi tǔ
shí tǔ
shù tǔ
jiāng tǔ
huài tǔ
zāng tǔ
miào tǔ
rèn tǔ
zhēn tǔ
yān tǔ
kuàng tǔ
gǔ tǔ
xiāng tǔ
chóu tǔ
kāi tǔ
huán tǔ
kè tǔ
jiě tǔ
xià tǔ
xī tǔ
yuǎn tǔ
táo tǔ
zuò tǔ
shòu tǔ
dǎn tǔ
péi tǔ
běi tǔ
shuài tǔ
qì tǔ
yún tǔ
chī tǔ
yū tǔ
ní tǔ
jìn tǔ
mán tǔ
jìng tǔ
juǎn tǔ
bīn tǔ
liè tǔ
zhèng tǔ
liàn tǔ
hé tǔ
chuān tǔ
bù tǔ
zhí tǔ
fàn tǔ
lú tǔ
máo tǔ
fèn tǔ
fēng tǔ
chén tǔ
dào tǔ
sǎo tǔ
hái tǔ
huǎn tǔ
hòu tǔ
sì tǔ
xián tǔ
yán tǔ
jìng tǔ
sāng tǔ
bìng tǔ
gōng tǔ
qīng tǔ
hēi tǔ
tuán tǔ
shuǐ tǔ
hóng tǔ
dòng tǔ
náng tǔ
lè tǔ
huán tǔ
xiāng tǔ
liè tǔ
chì tǔ
yōng tǔ
rùn tǔ
tuó tǔ
zuò tǔ
cí tǔ
luò tǔ
ān tǔ
xī tǔ
pí tǔ
yōng tǔ
miàn tǔ
hàn tǔ
xī tǔ
fěn tǔ
gòng tǔ
bāng tǔ
jìn tǔ
guī tǔ
zhā tǔ
chū tǔ
yǐn tǔ
jūn tǔ
jí tǔ
àn tǔ
cháo tǔ
nián tǔ
cǎo tǔ
guì tǔ
qīng tǔ
fāng tǔ
fèn tǔ
sù tǔ
duī tǔ
dāng tǔ
cù tǔ
tuò tǔ
dà tǔ
dòng tǔ
jiǔ tǔ
wù tǔ
nóng tǔ
shāng tǔ
yíng tǔ
chì tǔ
chǐ tǔ
rǎng tǔ
yuán tǔ
píng tǔ
yīn tǔ
rěn tǔ
bù tǔ
mái tǔ
běn tǔ
qǐ tǔ
cuō tǔ
fēng tǔ
láng tǔ
héng tǔ
xīng tǔ
huì tǔ
féi tǔ
bǐ tǔ
gǔn tǔ
fù tǔ
biǎo tǔ
dōng tǔ
kōng tǔ
jiǎn tǔ
yǒu tǔ
sī tǔ
chǒu tǔ
fù tǔ
běn tǔ
fán tǔ
dì tǔ
shǔ tǔ
jí tǔ
cùn tǔ
jiàn tǔ
huāng tǔ
shuò tǔ
fēng tǔ
gǎi tǔ
yīn tǔ
huī tǔ
liú tǔ
gāo tǔ
lù tǔ
jiǎn tǔ
nà tǔ
póu tǔ
wáng tǔ
tóng tǔ
fēn tǔ
jí tǔ
fó tǔ
tāo tǔ
pì tǔ
huái tǔ
lǎo tǔ
hóng tǔ
jiān tǔ
xī tǔ
shā tǔ
jué tǔ
pō tǔ
fú tǔ
bái tǔ
guǎng tǔ
fú tǔ
xūn tǔ
xuán tǔ
hòu tǔ
nián tǔ
pìn tǔ
xué tǔ
biān tǔ
rù tǔ
yán tǔ
fèng tǔ
chǔ tǔ
lǐng tǔ
xiōng tǔ
gǔ tǔ
huà tǔ
fán tǔ
gāng tǔ
hú tǔ
jí tǔ
qiān tǔ
shā tǔ
huáng tǔ
wú tǔ
páo tǔ
quán tǔ
fàn tǔ
jìng tǔ
wò tǔ
pěng tǔ
wǔ tǔ
hào tǔ
shēng tǔ
zuò tǔ
⒈ 指坟堆。坏，抔。
引宋何薳《春渚纪闻·铜雀台瓦》：“惜时无英豪，磔裂异肩踝，终令盗坏土，埏作三臺瓦。”
清孔尚任《桃花扇·辞院》：“长陵坏土关龙脉，愁絶烽烟搔二毛。”
清严有禧《漱华随笔·明陵》：“就葬妃园，坏土仅掩，至为惨悯。”
坟墓。
1. 不好的；恶劣的，与“好”相对：坏人。坏事。坏习惯。
2. 东西受了损伤，被毁：破坏。败坏。
3. 坏主意：使坏。
4. 用在某些动词或形容词后，表示程度深：忙坏了。
土读音：tǔ土tǔ(1)（名）本义：泥土；土壤：黄～｜黏～｜～山。(2)（名）土地。(3)（副）本地的；地方的：～特产｜～俗。(4)（名）指我国民间沿用的生产技术和有关的设备、产品、人员等：～方｜～招儿。(5)（形）不合潮流；不开通：～气。(6)（名）未熬制的鸦片：烟～。(7)姓。