cán gēng
cán hé
cán mài
cán shí
cán nòng
cán gōng
cán guān
cán guǎn
cán tuì
cán qiāo
cán wǎng
cán lóng
cán yá
cán dòu
cán cù
cán xiè
cán qì
cán qǔ
cán fú
cán méi
cán shí
cán gōng
cán yī
cán cóng
cán lǚ
cán má
cán fáng
cán yuè
cán shì
cán xiāng
cán chuí
cán yú
cán móu
cán cù
cán lǐ
cán é
cán zéi
cán mǎ
cán lián
cán jì
cán sāng
cán qiè
cán jiā
cán bó
cán yào
cán shù
cán shū
cán gōng
cán shǐ
cán jù
cán hòu
cán méi
cán yá
cán zǐ
cán tāi
cán huā
cán zhǒng
cán dàn
cán yè
cán mián
cán tái
cán shú
cán chí
cán jì
cán hù
cán sāo
cán yǐ
cán jiǎn
cán mián
cán shì
cán zuò
cán niáng
cán dān
cán báo
cán dàn
cán sī
cán nǚ
cán zhǐ
cán ér
cán jiǎn
cán biǎn
cán jī
cán shì
cán mǔ
cán tóu
cán jīng
cán shān
cán sè
cán jìn
cán shā
cán zuò
cán mìng
cán zǎn
cán shě
cán zhī
cán yán
cán yǒng
cán shén
cán rén
cán nóng
cán fù
cán wū
zhè sāng
fú sāng
bāo sāng
lì sāng
qióng sāng
bó sāng
dì sāng
fú sāng
qióng sāng
yí sāng
huáng sāng
cǎi sāng
lóu sāng
kū sāng
wéi sāng
bāo sāng
wēi sāng
cán sāng
tián sāng
yǎn sāng
zǐ sāng
jiāo sāng
gǔ sāng
tiāo sāng
gēng sāng
gōng sāng
nóng sāng
shān sāng
yì sāng
kōng sāng
gōng sāng
fú sāng
zǐ sāng
pǐ sāng
zhū sāng
cūn sāng
cāng sāng
chái sāng
xiáng sāng
cháng sāng
lǔ sāng
zǎi sāng
mò sāng
gēng sāng
nǚ sāng
jìng sāng
fú sāng
jī sāng
hóng sāng
⒈ 养蚕与种桑。
引《管子·山权数》：“民之通於蚕桑，使蚕不疾病者，皆置之黄金一斤，直食八石。”
《后汉书·东夷传·三韩》：“土地肥美，宜五穀。知蚕桑，作縑布。”
宋范成大《夏日田园杂兴》诗之五：“今年幸甚蚕桑熟，留得黄丝织夏衣。”
清戴名世《庚辰浙行日记》：“盖东南蚕桑之盛，莫过於湖州。”
蚕cán（名）家蚕、柞蚕等的统称；家蚕吃桑叶；柞蚕吃柞树的叶子。蚕丝是纺织绸缎的重要原料。
桑读音：sāng桑sāng(1)（名）桑树；乔木；叶子是蚕的饲料；嫩枝的韧皮纤维可造纸；果穗可以吃；嫩枝、根的白皮、叶和果实均可入药。(2)（名）姓。