téng kǒu
téng jià
téng wén
téng jū
téng fèn
téng hé
téng jīng
téng de
téng tū
téng xuān
téng hǔ
téng shēng
téng bù
téng xiāng
téng hái
téng bēn
téng jì
téng gū
téng xiān
téng zòu
téng róu
téng xiāo
téng fēi
téng còu
téng chōng
téng yuán
téng dì
téng chái
téng bǎng
téng qīng
téng biàn
téng fáng
téng shǎn
tēng tēng
téng xiǎn
téng tà
téng xiáng
téng yuán
téng yí
téng cù
téng guì
téng zhì
téng xiān
téng dàng
téng yì
téng zòng
téng shuǐ
téng bàng
téng jiá
téng qiān
téng pū
téng jiǎn
téng qǐ
téng jiǎo
téng mào
téng bá
téng zhù
téng bō
téng shé
téng shàng
téng jiāo
téng yí
téng xiāng
téng cí
téng yún
téng xiān
téng líng
téng juě
téng jí
téng yáng
téng dá
téng zhí
téng hēi
téng fèi
téng gé
téng yuè
téng bō
téng yīng
téng báo
téng míng
téng cù
téng yǒng
téng luò
téng mǎ
téng yǒng
téng hū
téng jī
téng niè
téng lóng
téng wù
téng è
téng dié
téng huān
téng chāo
téng shān
téng jiàn
téng jīng
téng jié
téng guāng
téng huáng
téng yě
téng chuō
téng tiào
téng chuō
téng jiàn
téng xiū
téng chuō
téng dié
téng kōng
téng qū
téng tà
téng chí
téng líng
téng hǎi
téng dǎo
téng shì
téng lì
téng bāo
téng nuó
téng jiàng
téng qiān
téng gào
téng diào
téng yù
téng jù
téng kuà
téng chū
téng shū
téng fān
⒈ 兽名。一名腾豻。
引清李调元《南越笔记》卷九：“腾豺者，生高要四七十五里腾豻岭，状类沐猴，头正方，髮长丈许，覆其面，欲有所视，輒摇头以两手披之。上树甚捷，故以名。”
腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。
豺读音：chái豺chái（名）一种哺乳动物。形状像狼而小；性情残暴；常成群出动伤害家畜。也叫“豺狗”：～狼。