chāo zào
chāo xū
chāo gǎo
chāo chá
chāo mò
chāo jí
chāo míng
chāo tī
chāo cuō
chāo xí
chāo zhuàn
chāo bào
chāo lù
chāo xiě
chāo qiǎng
chāo duàn
chāo dào
chāo jié
chāo tián
chāo jìn
chāo duó
chāo lǔ
chāo diǎn
chāo bái
chāo zhǐ
chāo zhǎn
chāo zhā
chāo bào
chāo jié
chāo běn
chāo jiǎn
chāo zhí
chāo gū
chāo yòng
chāo lù
chāo zhá
chāo jiàn
chāo shēn
chāo sòng
chāo dào
chāo shū
chāo lüè
chāo jié
chāo huà
chāo xiě
chāo zuǎn
chāo wǎng
chāo lüè
chāo shù
chāo qǔ
chāo shì
chāo qiè
chāo jī
chāo shǒu
chāo duó
chāo jiā
chāo zuò
chāo gào
chāo shì
chāo jí
chāo duō
chāo zhǐ
chāo nèi
qiǎng lüè
fú lüè
lǔ luě
zhì lüè
lǔ lüè
jié lüè
sì lüè
fén lüè
gù lüè
bī lüě
chuí lüè
qīn lüè
chuí lüè
kǎo lüè
piāo lüè
péng lüè
dú lüè
bào lüè
chāo lüè
cán lüè
fēi lüè
chāo lüè
shā lüè
pǐ lüè
kòu lüè
xiǎo lüè
chǔ lüè
yín lüè
bǎng lüè
sāo lüè
bō lüè
sōu lüè
dào lüè
xū lüè
shū lüè
gōng lüè
róu lüě
bǎo lüè
shōu lüè
chuí lüě
xié lüè
kǎo lüè
lù lüè
kǎo lüè
sī lüè
miǎo lüè
xǐ luě
kù lüè
chī lüè
fú lüè
lǔ lüè
qū lüè
liǎn luě
lǔ lüè
cǎi lüè
qiè luě
dǎ lüè
zhuāng lüè
biāo lüè
xùn lüè
抢劫；掠夺。
⒈ 抢劫；掠夺。
引《后汉书·袁安传》：“北虏既已和亲，而南部復往抄掠。”
宋吴幵《优古堂诗话·富郑公之言出于元璹》：“予按唐郑元璹谓頡利曰：‘……且抄掠资财，皆入将士，在於可汗，一无所得。’”
《京本通俗小说·冯玉梅团圆》：“范汝为遂据了建州城，自称元帅，分兵四出抄掠。”
清黄宗羲《赠黄子期序》：“聂丞操兵到门，抄掠以去。”
搜刮、强抢。《五代史平话．唐史．卷上》：「诸军谋作乱，纵火将营寨焚烧，抄掠百姓财物。」也作「钞掠」。
抄chāo(1)（动）誊书：～书｜～文件｜～稿子。(2)（动）照着别人的作品、作业等写下来当做自己的。(3)（动）搜查并没收：查～。(4)（动）从侧面或较近的小路过去：～近道走。(5)（动）两手在胸前相互地插在袖筒里：～着手。(6)同“绰”（chāo）。
掠读音：lüè掠lüě（动）〈方〉顺手拿；抄：～起一根棍子就打。掠lüè(1)（动）掠夺（多指财物）：抢～｜～取｜奸淫掳～。(2)（动）轻轻擦过或带过：凉风～面｜燕子～过水面｜嘴角上～过一丝微笑。(3)（动）用棍子或鞭子打：拷～。