lǔ jīng
lǔ dùn
lǔ gē
lǔ jī
lǔ piáo
lǔ yú
lǔ xùn
lǔ zhī
lǔ dùn
lǔ yáng
lǔ nán
lǔ sī
lǔ zhí
lǔ bì
lǔ zhī
lǔ dào
lǔ sāng
lǔ hāng
lǔ shǐ
lǔ bèn
lǔ zhuó
lǔ shī
lǔ mǎng
lǔ cài
lǔ jiǔ
lǔ zhì
lǔ gǎo
lǔ gàng
lǔ cè
lǔ dá
lǔ nè
lǔ guǎn
lǔ wèi
lǔ qín
lǔ yán
lǔ shèng
lǔ zhé
lǔ rú
lǔ diàn
lǔ shì
lǔ bān
lǔ hú
lǔ xuē
lǔ sǒu
lǔ jí
lǔ rì
lǔ lián
lǔ sòng
lǔ bàng
lǔ zhuō
lǔ ruò
lǔ fū
lǔ rén
lǔ sù
lǔ xué
lǔ bān
lǔ zhì
yī dùn
hào dùn
mián dùn
tuí dùn
jìn dùn
bò dùn
xuàn dùn
yú dùn
pū dùn
diāo dùn
dǎ dùn
chuí dùn
cuò dùn
wō dùn
shěn dùn
bù dùn
ān dùn
gé dùn
fá dùn
diān dùn
jú dùn
jǐ dùn
shuì dùn
cù dùn
léi dùn
shāng dùn
jiāng dùn
gòng dùn
zhì dùn
qián dùn
tà dùn
wán dùn
jiā dùn
tí dùn
jí dùn
tà dùn
dēng dùn
fèi dùn
háng dùn
táo dùn
dòu dùn
guān dùn
yī dùn
zhǐ dùn
yíng dùn
diē dùn
lǔ dùn
chuò dùn
kùn dùn
wěi dùn
yì dùn
jìn dùn
niú dùn
qiān dùn
huāng dùn
chén dùn
bìng dùn
qīng dùn
pái dùn
gé dùn
zhōng dùn
huī dùn
mò dú
tuī dùn
cuò dùn
wú dùn
guī dùn
chè dùn
qǐn dùn
fàng dùn
jǐn dùn
hào dùn
bó dùn
bà dùn
nán dùn
āi dùn
chí dùn
bù dùn
chéng dùn
mí dùn
jiāo dùn
zhì dùn
dì dùn
láo dùn
duàn dùn
jú dùn
péi dùn
wāng dùn
zhū dùn
dǒu dùn
què dùn
pí dùn
cuān dùn
jì dùn
kūn dùn
huǐ dùn
zhèn dùn
zhěng dùn
guǎn dùn
dǎo dùn
tà dùn
nú dùn
zhǔn dùn
méng dùn
yān dùn
sù dùn
yáo dùn
hàn dùn
鲁lǔ(1)（形）迟钝；笨：愚～｜～钝。(2)（形）莽撞；粗野：粗～｜～莽。鲁lǔ(1)周朝国名；在山东曲阜一带。(2)山东的别称。(3)（Lǔ）姓。
顿读音：dùn,dú[ dùn ]1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。