jīn jì
jīn shǎng
jīn jìng
jīn fá
jīn sè
jīn āi
jīn shì
jīn xù
jīn cí
jīn qiáng
jīn chí
jīn yòu
jīn fèn
guān guǎ
jīn jù
jīn xǔ
jīn guì
jīn liàn
jīn shàn
jīn màn
jīn miǎn
jīn mǐn
jīn shuǎng
jīn gù
jīn jīn
jīn dá
jīn jí
jīn mǐn
jīn rán
jīn lì
jīn dàn
jīn zhāng
jīn lìn
jīn zào
jīn róng
jīn fàng
jīn zòng
jīn néng
jīn tài
jīn chá
jīn liàng
jīn zhòng
jīn zhuāng
jīn jùn
jīn liàng
jīn cún
jīn huǎn
jīn shì
jīn shù
jīn yào
jīn shì
jīn jiù
jīn hóng
jīn dài
jīn jù
jīn dòng
jīn tàn
jīn cái
jīn qí
jīn rěn
jīn liàn
jīn xuè
jīn cè
jīn qīng
jīn háo
jīn jǐn
jīn míng
jīn sì
jīn chà
jīn xuàn
jīn lǜ
jīn cái
jīn juàn
jīn fù
jīn lián
jīn zhēng
jīn dà
jīn shì
jīn gāo
jīn jiǎng
jīn lì
jīn dú
jīn yǒng
jīn kuǎ
jīn shàng
jīn kuā
jīn hán
jīn xuàn
jīn bì
jīn chǒng
jīn sù
jīn jiàn
jīn xǔ
jīn cóng
jīn qióng
jīn duò
jīn yán
jīn jiù
jīn jiāo
jīn chì
jīn jǐ
jīn fǎ
jīn nà
jīn lù
jīn wěi
jīn shì
jīn dàng
jīn mǎn
jīn jiē
jīn quán
jīn mǐn
jīn gōng
jīn ào
jīn jié
mò āi
xiū āi
jū āi
qiú āi
qí āi
míng āi
yōu āi
qiǎn āi
qī āi
bēi āi
jǔ āi
hán āi
bēn āi
róng āi
fā āi
xù āi
guó āi
xīn āi
yí āi
xù āi
xián āi
yú āi
shěn āi
niú āi
jīn āi
mǐn āi
fù āi
duó āi
suān āi
yú āi
shā āi
chuí āi
chóu āi
gù āi
yǔ āi
jié āi
hán āi
qīng āi
shāng āi
lián āi
jí āi
hán āi
gào āi
gē āi
zhì āi
nìng āi
zhì āi
mǐn āi
qǐ āi
kě āi
jìn āi
mù āi
qī āi
⒈ 哀怜。
引《左传·成公十三年》：“君若惠顾诸侯，矜哀寡人而赐之盟，则寡人之愿也。”
汉荀悦《申鉴·政体》：“故先王之刑也，官师以成之，棘槐以断之，情讯以宽之，朝市以共之，矜哀以恤之。”
《隶释·汉蜀郡属国辛通达李仲曾造桥碑》：“皇辟矜哀下民，命彼喉舌，拜我明君。”
怜悯爱惜。
1. 怜悯，怜惜：矜悯（怜悯）。矜惜。矜恤。
2. 自尊，自大，自夸：矜夸。矜伐。矜恃。骄矜。
3. 庄重，拘谨：矜持。矜重（zhòng ）。
哀读音：āi哀āi(1)（形）本义：悲伤；悲痛：悲伤；悲痛(2)（动）悼念：～悼｜默～。(3)（动）怜悯：～怜。