dào shì
dào mào
dào qū
dào chù
dào ēn
dào zhuó
dào méi
dào xī
dào mǐn
dào chǔ
dào shè
dào chuàng
dào niàn
dào wén
dào lì
dào shāng
dào xīn
dào dàng
dào tàn
dào yàn
dào bēi
dào xī
dào hèn
dào tòng
dào chèn
dào wáng
dào huǐ
dào sàng
dào jù
dào zhì
dào chàng
dào lì
dào cí
chóu tàn
kǎi tàn
ào tàn
lǜ tàn
sòng tàn
yì tàn
xīng tàn
zhěn tàn
hào tàn
huān tàn
gē tàn
bēi tàn
jué tàn
dào tàn
mù tàn
qiē tàn
shǎng tàn
hán tàn
yù tàn
jiā tàn
mián tàn
mèn tàn
yuàn tàn
xī tàn
cán tàn
chà tàn
chēng tàn
hài tàn
kě tàn
yù tàn
tūn tàn
kuì tàn
jīng tàn
xū tàn
āi tàn
gǎn tàn
kǎi tàn
sān tàn
cháng tàn
zàn tàn
zhà tàn
xuàn tàn
xīn tàn
dàn tàn
jīn tàn
jiǎng tàn
mò tàn
kuì tàn
mǐn tàn
huǐ tàn
jiē tàn
fèn tàn
yǒng tàn
guài tàn
léi tàn
kuā tàn
qīn tàn
gù tàn
yōu tàn
chàng tàn
cēng tàn
tòng tàn
xiào tàn
kǎi tàn
bāo tàn
kài tàn
⒈ 见“悼叹”。亦作“悼嘆”。哀伤叹息。
引《后汉书·安帝纪》：“奉承鸿业，不能宣流风化，而感逆阴阳，至令百姓饥荒，更相噉食。永怀悼叹，若坠渊水。”
宋秦观《代程给事乞祝圣寿表》：“楼观宫室，化为丘墟。父老过之，徜徉悼叹。”
清蒲松龄《聊斋志异·柳氏子》：“柳惧，杀骡以进。子乃喜，然尝一臠，便弃去。疾卒不减，寻毙。 柳悼叹欲死。”
太平天囯洪仁玕《军次实录》：“前将此情啟奏我真圣天王，而圣心悲悯，不胜悼嘆。”