chēng dòng
chēng zhǐ
chēng shí
chēng qíng
chēng fù
chēng mù
chēng yù
chēng zhǐ
chēng shāng
chēng shǐ
chēng chuò
chēng cái
chēng xǔ
chēng quán
chēng cái
chēng yú
chēng qiè
chēng kuài
chēng wèi
chèn shǒu
chēng shù
chēng shòu
chēng jì
chèn tuō
chēng míng
chēng fá
chēng xióng
chēng tā
chēng hào
chēng dì
chèn tǐ
chēng gū
chēng suàn
chēng wàng
chēng shèng
chēng jǔ
chēng qìng
chēng tàn
chēng qí
chēng zhāng
chēng wán
chēng zuò
chēng bìng
chēng dào
chēng sāi
chēng chén
chèng chuí
chēng jiǎng
chēng luàn
chēng wéi
chēng chuán
chēng jǐng
chēng lín
chēng jí
chēng bēi
chèn shēn
chēng fān
chēng zhì
chēng sòng
chēng shù
chēng lùn
chēng shì
chēng yuān
chèn xīn
chēng lì
chēng jiā
chēng ài
chēng fān
chēng zhòng
chēng tíng
chēng dāng
chēng fù
chēng pèi
chēng mèi
chēng huái
chēng dé
chēng liè
chēng fú
chēng lè
chēng suì
chēng xǔ
chèn yuàn
chēng yù
chēng xí
chēng bǐ
chēng gōng
chēng yàn
chēng tíng
chēng fú
chēng jiē
chēng měi
chēng shàn
chēng yán
chēng hào
chēng tí
chēng zàn
chēng tuō
chēng gōng
chēng bà
chēng māo
chēng bāo
chēng yǐn
chēng shǎng
chēng gē
chēng huì
chēng sòng
chēng zūn
chēng hé
chēng yáng
chēng shuō
chēng héng
chēng jiàn
chēng zhài
chēng biàn
chēng xǔ
chēng cái
chēng hu
chēng sú
chēng tán
chēng hè
chēng yàn
chēng xiè
chēng shǒu
chēng xǐ
chēng gē
chēng bīng
chēng néng
chèn yì
chēng wù
chēng bó
chēng yǔ
chēng dá
chēng xiàn
chēng liáng
chēng jìn
chēng chén
chēng dài
chèn zhí
kuì tàn
jiā tàn
dào tàn
cán tàn
jiǎng tàn
kuì tàn
kǎi tàn
jīn tàn
jīng tàn
yù tàn
xī tàn
chàng tàn
jué tàn
sòng tàn
yōu tàn
guài tàn
tòng tàn
mù tàn
gù tàn
shǎng tàn
āi tàn
hài tàn
xīn tàn
dàn tàn
kǎi tàn
jiē tàn
zhěn tàn
qiē tàn
cháng tàn
fèn tàn
chà tàn
yuàn tàn
cēng tàn
ào tàn
xiào tàn
mián tàn
mò tàn
sān tàn
kě tàn
tūn tàn
bēi tàn
huǐ tàn
zhà tàn
qīn tàn
xū tàn
gǎn tàn
kǎi tàn
gē tàn
zàn tàn
léi tàn
huān tàn
mǐn tàn
mèn tàn
yù tàn
yì tàn
hào tàn
chóu tàn
xuàn tàn
lǜ tàn
chēng tàn
kài tàn
xīng tàn
kuā tàn
yǒng tàn
hán tàn
bāo tàn
称叹chēngtàn
(1) 称赞;(好工具.)赞叹
英praise⒈ 亦作“称叹”。犹赞叹。见“称嘆”。
引汉孔融《论盛孝章书》：“九牧之人，所共称嘆。”
宋沉括《梦溪笔谈·辩证二》：“白初至京师， 贺知章闻其名，首诣之， 白出《蜀道难》，读未毕，称嘆数四。”
《醒世恒言·三孝廉让产立高名》：“众父老到此，方知许武先年析产一片苦心，自愧见识低微，不能窥测，齐声称嘆不已。”
清独逸窝退士《笑笑录·颜谢相嘲》：“宋武宗尝称叹谢庄《月赋》。”
1. 量轻重：称量（liáng ）。
2. 叫，叫做：自称。称呼。称帝。称臣。称兄道弟。
3. 名号：名称。简称。称号。称谓。职称。
4. 说：声称。称快。称病。称便。
5. 赞扬：称道。称许。称颂。称赞。
6. 举：称兵。称觞祝寿。
叹读音：tàn叹(1)（动）本义：叹息。(2)（动）吟哦：咏～。(3)（动）发出赞美的声音：赞～。