pàn dìng
pàn zhì
pàn duàn
pàn wén
pàn shé
pàn dú
pàn cí
pàn shì
pàn shī
pàn yā
pàn jì
pàn dān
pàn yīn
pàn míng
pàn guān
pàn àn
pàn xíng
pàn xī
pàn huàn
pàn zuì
pàn jiě
pàn huā
pàn bié
pàn yǔ
pàn dú
pàn sǐ
pàn yuè
pàn shū
pàn zǐ
pàn cí
pàn shěn
pàn lìng
pàn gē
pàn lì
pàn liè
pàn xíng
pàn zhèng
pàn shì
pàn míng
pàn huàn
pàn sī
pàn rán
pàn xiàn
pàn mèi
pàn jiào
pàn mìng
pàn chǔ
pàn zhuàng
pàn què
pàn zì
pàn qī
pàn shǔ
pàn hé
pàn jué
shěn míng
miǎo míng
chōng míng
hóng míng
miǎo míng
huō míng
gān míng
yǐn míng
àn míng
qiáo míng
yīn míng
yù míng
qióng míng
yǎo míng
dòng míng
zhōng míng
diān míng
zhèng míng
kōng míng
zhàn míng
yǎo míng
pàn míng
dà míng
wēi míng
gàng míng
hùn míng
běi míng
yōu míng
yú míng
wán míng
gāo míng
qīng míng
bā míng
rù míng
jué míng
hù míng
yán míng
chén míng
sì míng
dùn míng
hù míng
yǐng míng
xī míng
hūn míng
yè míng
huì míng
dān míng
yuán míng
yīng míng
jiāo míng
xián míng
lí míng
quán míng
zhū míng
nán míng
hún míng
máng míng
cāng míng
dàng míng
zhòng míng
zhòu míng
jìng míng
àn míng
yǎo míng
qīng míng
mù míng
chén míng
⒈ 旧时传说中谓审理阴间的案件。 唐段成式《酉阳杂俎·冥迹》：“南巨川尝识判冥者张叔言，因撰《续神异记》，具载其灵验。
引叔言判冥鬼十人；十人数内，两人是妇人。又乌龟狐亦判冥。”
判pàn(1)（动）分开；分辨：～断。(2)（动）显然（有区别）：～若两人。(3)（动）评定：批～｜～卷子。(4)（动）判决：审～｜～案。
冥读音：míng冥míng(1)（形昏暗：幽～｜晦～。(2)（形）深奥；深沉：～思｜～想。(3)（形）糊涂；愚昧：～顽。(4)（名）迷信的人称人死以后进入的世界；阴间：～钞｜～府。