tán xīn
tán xí
tán xiào
tán yōu
tán jià
tán tuō
tán xiè
tán shuō
tán yíng
tán wù
tán sù
tán lùn
tán kè
tán niáng
tán chán
tán pái
tán xuán
tán sēng
tán yì
tán bīng
tán xiào
tán fēng
tán dào
tán cí
tán xù
tán jiāo
tán xì
tán bǐng
tán jué
tán jù
tán cí
tán miào
tán zhǔ
tán jīn
tán biàn
tán zī
tán jiàn
tán chēng
tán fēi
tán huà
tán jiǎng
tán cóng
tán jī
tán jīng
tán cì
tán gǔ
tán duì
tán zhōu
tán cháo
tán fēng
tán qǐ
tán yǔ
tán xū
tán biàn
tán píng
tán kuǎn
tán liào
tán yán
tán zhù
tán róng
tán bó
tán fǎng
tán xuè
tán xìng
tán tiān
tán kōng
tán yǎn
tán nián
tán bīn
tán yàn
tán lào
tán gōng
tán tán
tán lǐ
tán jī
tán yì
tán yǒng
tán gòu
tán jiàn
tán tǔ
tán pàn
xiàng xuán
chōng xuán
cān xuán
sān xuán
zhěn xuán
gāo xuán
jiǔ xuán
nòng xuán
cāng xuán
zhòng xuán
qīng xuán
shēng xuán
rù xuán
qióng xuán
tài xuán
líng xuán
zhēn xuán
cǎo xuán
shàng xuán
èr xuán
chén xuán
tán xuán
shàng xuán
xū xuán
kōng xuán
fèng xuán
cháo xuán
shǒu xuán
xūn xuán
qí xuán
qīng xuán
lí xuán
jí xuán
jí xuán
gōu xuán
rú xuán
zhū xuán
lì xuán
miǎo xuán
jūn xuán
⒈ 谈论玄理。
引南朝宋刘义庆《世说新语·容止》：“王夷甫容貌整丽，妙於谈玄。”
范文澜《＜唐代佛教＞引言》：“南朝士大夫有谈玄（玄学也是一种麻醉剂）的习惯。”
⒉ 谈论宗教义理。
引唐道宣《续高僧传·义解十一·灵润》：“加以性爱林泉，捐诸名利，弊衣麤食，谈玄为本。”
⒊ 玄学内容之一。
引吕澂《中国佛学源流略讲》第九讲：“唐人讲的玄学内容仍不出于三玄，而且分开来讲，称《易经》为‘真玄’，《老子》为‘虚玄’，《庄子》为‘谈玄’。”
谈论深奥玄妙的道理。
谈(1)（动）说话或讨论：～论｜～心。(2)（名）所说的话：高～｜奇～。(3)（Tán）姓。
玄读音：xuán玄xuán(1)（形）黑色：～狐。(2)（形）深奥：～妙｜～理。(3)（形）玄虚；靠不住：这话真～。