tán píng
tán sēng
tán fēi
tán liào
tán zī
tán cóng
tán xiè
tán wù
tán lùn
tán xiào
tán jiǎng
tán tuō
tán cí
tán xì
tán xìng
tán chēng
tán tiān
tán zhōu
tán pái
tán sù
tán niáng
tán zhǔ
tán fǎng
tán yǎn
tán gǔ
tán jīng
tán tǔ
tán yì
tán huà
tán xuán
tán gòu
tán pàn
tán lào
tán yǒng
tán cì
tán lǐ
tán fēng
tán bǐng
tán yán
tán kuǎn
tán nián
tán xuè
tán cháo
tán xū
tán kōng
tán róng
tán xù
tán jīn
tán yíng
tán jī
tán bó
tán fēng
tán jué
tán biàn
tán xí
tán xīn
tán gōng
tán bīn
tán cí
tán bīng
tán tán
tán chán
tán biàn
tán miào
tán yōu
tán jià
tán zhù
tán jiàn
tán qǐ
tán jiāo
tán yàn
tán jiàn
tán yǔ
tán shuō
tán jù
tán kè
tán jī
tán dào
tán yì
tán duì
tán xiào
zá yǒng
yáo yǒng
hán yǒng
zuǐ yǒng
yáo yǒng
yí yǒng
xiào yǒng
piān yǒng
cháo yǒng
gē yǒng
yuān yǒng
shī yǒng
zǎo yǒng
lǎng yǒng
qǐ yǒng
fù yǒng
tán yǒng
fù yǒng
jiān yǒng
gū yǒng
fěng yǒng
gēng yǒng
jiē yǒng
shǎng yǒng
wǔ yǒng
yín yǒng
yán yǒng
kuāng yǒng
fēng yǒng
bā yǒng
yín yǒng
hàn yǒng
měi yǒng
ōu yǒng
sòng yǒng
hán yǒng
duǎn yǒng
dǎo yǒng
gē yǒng
gǎn yǒng
wú yǒng
cuì yǒng
gē yǒng
yàn yǒng
xiàng yǒng
yǎ yǒng
⒈ 谈论吟咏。
引《三国志·蜀志·秦宓传》：“如扬子云潜心著述，有补於世，泥蟠不滓，行参圣师，于今海内，谈咏厥辞。”
《北史·裴叔业传》：“﹝梁祐﹞从容风雅，好为谈咏。”
明何良俊《四友斋丛说·史十二》：“相与谈咏，时将及鸡鸣未散。”
谈(1)（动）说话或讨论：～论｜～心。(2)（名）所说的话：高～｜奇～。(3)（Tán）姓。
咏读音：yǒng咏yǒng(1)（动）本义：唱；依着一定的腔调缓慢的诵读：唱；依着一定的腔调缓慢的诵读(2)（动）用诗词等来叙述：～雪｜～梅｜～史。