nào chǎng
nào lóng
nào tǐng
nào rāng
nào yǐn
nào zhuāng
nào huàn
nào biāo
nào yào
nào guǐ
nào sàng
nào měng
nào gāi
nào zhuāng
nào cáo
nào chá
nào shì
nào fān
nào zuǐ
nào xián
nào hòng
nào dòng
nào jiāng
nào zǐ
nào máng
nào sào
nào jià
nào fàn
nào shì
nào qì
nào hong
nào chǎo
nào gān
nào qiāng
nào xīn
nào shǒu
nào xiāng
nào biǎo
nào hùn
nào bìng
nào shè
nào qiāng
nào jiāo
nào chǎo
nào zhàng
nào xuān
nào lán
nào shuō
nào zá
nào fáng
nào tiào
nào tīng
nào huā
nào tái
nào wán
nào rǎng
nào fèi
nào rè
nào teng
nào tóu
nào luàn
nào jiǔ
nào xì
nào huǒ
nào xū
nào gǎn
nào jù
nào huāng
nào é
nào zāi
nào má
nào kuò
nào xiāo
nào kāi
nào sǎo
nào huāng
nào yáng
nào yín
nào yóu
nào mó
nào é
nào zhā
nào huó
xiāo měng
qiáo měng
jiǎo měng
huī měng
bào měng
jìn měng
jìn měng
cū měng
quán měng
xiōng měng
sì měng
gēng měng
xùn měng
kuān měng
wēi měng
wǔ měng
zhào měng
jùn měng
fú měng
léi měng
cán měng
nào měng
ào měng
yǒng měng
jiāo měng
fā měng
yán měng
chì měng
cū měng
zhì měng
qīng měng
jīng měng
gāng měng
xióng měng
zhuàng měng
zhēng měng
zào měng
xiāo měng
níng měng
háo měng
shū měng
yì měng
shēng měng
fú měng
yú měng
⒈ 方言。繁忙；热闹。
引《海上花列传》第五五回：“夏餘庆叫声‘阿唷’，道：‘生意倒闹猛哚啘！’”
陈卫伯《社会主义第一列飞快车》：“在一九五八年二月二十六日早晨，机务段十分闹猛，同志们都来参加义务劳动。”
周云麟《马永贞初进上海滩》：“上海人欢喜看闹猛，难怪人多得像潮水。”
闹nào(1)（动）吵；扰乱：又哭又～。(2)（动）发泄（感情）：～情绪｜～脾气。(3)（动）害病（发生灾害或不好的事）：～眼睛｜～水灾｜～矛盾｜～笑话。(4)（动）干；弄；搞：～革命｜～生产｜～清楚。(5)（动）基本义：喧哗； 不安静：喧哗； 不安静
猛读音：měng猛měng(1)（副）猛烈：勇～｜突飞～进。(2)（副）忽然；突然：～然｜～地站了起来。(3)（副）力气集中地使出来：～着劲儿干。