màn cí
màn zhāng
màn yào
màn qì
màn wǔ
màn yín
màn mà
màn fū
màn chí
màn qī
màn lái
màn qǔ
màn xīn
màn jiàn
màn shì
màn dài
màn shuǐ
màn cáng
màn zàng
màn màn
màn dàn
màn zhàng
màn xiè
màn wàng
màn bǎn
màn dú
màn huǒ
màn lì
màn zhàng
màn lǜ
màn xiè
màn wéi
màn pào
màn jì
màn chōng
màn yào
màn dài
màn cí
màn ào
màn xuè
màn zhì
màn shēng
màn dàn
màn shì
màn bù
màn sì
màn liǎn
màn lìng
màn wǔ
màn xiè
màn yú
màn guān
màn fǎ
màn fú
màn duò
màn rán
màn dú
màn shū
màn tāo
màn cháo
màn wù
màn gōng
màn kè
màn yán
màn xíng
màn zǒu
màn xìng
màn zhì
màn bèi
màn chē
màn yóu
màn diào
màn dào
màn duò
màn huǎn
màn xì
màn dá
màn xiá
màn yì
màn bèi
màn ào
màn jiǎng
màn shuō
màn huà
màn yóu
màn cán
màn pō
dà shēng
jì shēng
kēng shēng
shǎng shēng
nán shēng
píng shēng
luán shēng
yuàn shēng
jīn shēng
jí shēng
yīng shēng
fèng shēng
bàng shēng
wěi shēng
yíng shēng
shāng shēng
xiāo shēng
yǐ shēng
zhì shēng
bèi shēng
huì shēng
cè shēng
qiān shēng
guò shēng
hěn shēng
wén shēng
xī shēng
hōu shēng
běi shēng
hái shēng
kōng shēng
chái shēng
xiàng sheng
huān shēng
liú shēng
shū shēng
xiào shēng
wā shēng
chí shēng
kū shēng
tōu shēng
quán shēng
qín shēng
jiǔ shēng
sān shēng
fèi shēng
lǔ shēng
èr shēng
dù shēng
chá shēng
piào shēng
shā shēng
jī shēng
bì shēng
tuó shēng
pèi shēng
fù shēng
biān shēng
hé shēng
dī shēng
jiā shēng
qìng shēng
chàng shēng
yáng shēng
yǎn shēng
xiāo shēng
jùn shēng
jūn shēng
lì shēng
chǎng shēng
yán shēng
mēn shēng
zhēng shēng
rù shēng
qīng shēng
míng shēng
niù shēng
kāi shēng
shěn shēng
zhù shēng
dá shēng
wā shēng
bǐng shēng
qiǎo shēng
rén shēng
tāo shēng
sī shēng
zè shēng
chán shēng
wèng shēng
xún shēng
gàn shēng
yán shēng
bēi shēng
xià shēng
shōu shēng
zhí shēng
zǐ shēng
què shēng
miào shēng
róu shēng
huān shēng
zuò shēng
qī shēng
shàn shēng
zhǎng shēng
jiǎo shēng
tūn shēng
kàng shēng
lìng shēng
tí shēng
xiá shēng
qióng shēng
shuāng shēng
huò shēng
chū shēng
gēn shēng
shè shēng
sú shēng
míng shēng
lù shēng
fēi shēng
yì shēng
dá shēng
yù shēng
sì shēng
qián shēng
mù shēng
xiǎng shēng
yáng shēng
hān shēng
hǎo shēng
jí shēng
xiān shēng
xīn shēng
hū shēng
xiǎo shēng
cóng shēng
měi shēng
lú shēng
zhōng shēng
jiē shēng
biān shēng
chén shēng
chè shēng
jiā shēng
piāo shēng
xiàng shēng
xīn shēng
yǔ shēng
xián shēng
sī shēng
fù shēng
ruǎn shēng
màn shēng
gòng shēng
yì shēng
biàn shēng
sòng shēng
tóng shēng
qí shēng
qián shēng
pāo shēng
shuì shēng
chǔ shēng
xíng shēng
fàng shēng
yě shēng
jiāo shēng
dié shēng
màn shēng
cí shēng
gé shēng
xié shēng
fā shēng
qīng shēng
yīng shēng
huà shēng
yán shēng
huí shēng
yáng shēng
jūn shēng
cūn shēng
huī shēng
mán shēng
wén shēng
lòu shēng
gāo shēng
xǐ shēng
yǒu shēng
shé shēng
kěn shēng
jìn shēng
dì shēng
màn shēng
xuān shēng
huān shēng
shěn shēng
qiū shēng
bǎng shēng
sào shēng
rén shēng
chí shēng
nǐ shēng
qiān shēng
lián shēng
zào shēng
bān shēng
míng shēng
huī shēng
xī shēng
fàn shēng
lǎng shēng
dié shēng
zhēn shēng
jiā shēng
wú shēng
kàng shēng
qí shēng
shī shēng
hé shēng
yīn shēng
jùn shēng
chāo shēng
xié shēng
hé shēng
guī shēng
jí shēng
fēng shēng
lián shēng
chǒu shēng
ǹg shēng
yīn shēng
fàn shēng
shěng shēng
líng shēng
chǐ shēng
gōng shēng
guān shēng
tīng shēng
fāng shēng
qū shēng
shàn shēng
jìn shēng
qiǎn shēng
hán shēng
jǔ shēng
chuán shēng
hóng shēng
cì shēng
chūn shēng
zhāng shēng
è shēng
yīng shēng
fàn shēng
jùn shēng
liáng shēng
kǎi shēng
jùn shēng
yīng shēng
yán shēng
chàn shēng
huǎn shēng
āi shēng
huān shēng
dé shēng
zhèng shēng
kǒu shēng
sōng shēng
chǔ shēng
xié shēng
fán shēng
shī shēng
jiān shēng
zī shēng
diào shēng
nuó shēng
jiǎ shēng
dào shēng
mù shēng
xiū shēng
wēi shēng
yǐng shēng
liàn shēng
gē shēng
tān shēng
yín shēng
diào shēng
huì shēng
yì shēng
fēi shēng
kē shēng
lì shēng
cháng shēng
hǎn shēng
zuò shēng
xún shēng
hǒu shēng
péng shēng
yǎ shēng
惰慢不恭的音乐。
古语有一音缓读而成二音者，叫做慢声。如慢声为“之乎”，急声为“诸”；慢声为“不律”，急声为“笔”。流[.好工具]行于民间的切口，也有一音缓读而成二音的，如“一”为“也基”，“有”为“爷九”。
缓慢悠扬的音乐。
⒈ 惰慢不恭的音乐。
引《周礼·春官·大司乐》：“凡建国，禁其淫声、过声、凶声、慢声。”
郑玄注：“慢声，惰慢不恭。”
贾公彦疏：“谓若《乐记》子夏对魏文侯云‘ 齐音敖僻憍志’，即是‘惰慢不恭’者也。”
清方苞《读＜齐风＞》：“则郑、卫、齐、陈之淫声、慢声，胡为而与雅、颂并立与？”
⒉ 古语有一音缓读而成二音者，叫做慢声。如慢声为“之乎”，急声为“诸”；慢声为“不律”，急声为“笔”。流行于民间的切口，也有一音缓读而成二音的，如“一”为“也基”，“有”为“爷九”。
⒊ 缓慢悠扬的音乐。
引清洪昇《长生殿·舞盘》：“至羽衣三迭，名曰饰奏，一声一字，都将舞态含藏。其间有慢声，有缠声，有袞声，应清圆，驪珠一串。”
古语中一音缓读为二音，称为「慢声」。如慢声为「之乎」，急读为「诸」。
慢màn(1)（形）速度低；行动迟缓：～车｜～走｜～手～脚｜你走～一点儿；等着他。(2)（动）从缓：且～｜～点儿告诉他；等两天再说。慢màn（动）态度冷淡；没有礼貌：傲～｜怠～。
声读音：shēng声shēng(1)（名）（～儿）声音：雨～。(2)（量）表示声音发出的次数：喊了两～。(3)（动）发出声音；宣布；陈述：～东击西。(4)（名）名声：～誉｜～望。(5)（名）声母：双～叠韵。(6)（名）字调：平～｜四～。