tú dì
tú bàn
tú fù
tú xiǎn
tú xíng
tú shǔ
tú shù
tú sūn
tú dān
tú bù
tú yōng
tú lǔ
tú mǎ
tú jiǎ
tú fū
tú shǒu
tú xì
tú bīng
tú jì
tú shī
tú liú
tú fù
tú luǒ
tú jū
tú xíng
tú qiú
tú rén
tú hé
tú guān
tú zòu
tú rán
tú láo
tú shè
tú shī
tú yán
tú fù
tú tì
tú wéi
tú hé
tú liú
tú shí
tú gōng
tú zuò
tú cóng
tú chéng
tú zhòng
tú zhǎng
tú qǔ
tú gàng
tú bó
tú dǎng
tú zhé
tú nú
tú è
tú wèi
tú chǔ
zuǒ fù
zhī fù
tiān fù
kuǎn fù
huái fù
tú fù
lái fù
píng fù
zhuì fù
yuè fù
jì fù
xūn fù
tú fù
yī fù
jié fù
xié fù
níng fù
chǎn fù
jī fù
qū fù
yuán fù
xīn fù
lí fù
yǐ fù
qǐ fù
bīn fù
qiān fù
qiáng fù
qīn fù
xiǎn fù
bǐ fù
shū fù
wēi fù
biān fù
mén fù
yìn fù
pàn fù
cuàn fù
tuō fù
chóu fù
yǐn fù
fèi fù
nián fù
zhāo fù
xiāng fù
xīn fù
xié fù
guī fù
cān fù
shǔ fù
nián fù
qiān fù
mèi fù
bān fù
tóu fù
péi fù
fǔ fù
xī fù
gǒu fù
bì fù
jǐng fù
cè fù
xuán fù
wū fù
yuán fù
xiāo fù
jiān fù
jí fù
ē fù
yù fù
gǎn fù
qū fù
shǎng fù
tuō fù
sī fù
qīn fù
xū fù
xiǎn fù
yǐ fù
jì fù
màn fù
yīn fù
shōu fù
yíng fù
yǐng fù
hé fù
wèi fù
shùn fù
xié fù
jiāo fù
mì fù
xiǎng fù
zhī fù
féng fù
wèi fù
péng fù
fèng fù
chéng fù
bái fù
sàn fù
guǐ fù
qīng fù
pān fù
huān fù
lín fù
dǎng fù
yǐ fù
yì fù
xiàng fù
suǒ fù
bī fù
fèi fù
nì fù
fèi fù
lián fù
tī fù
wū fù
qǔ fù
chén fù
⒈ 东汉后期被迫依附于豪强世家的一种人。
引《后汉书·仲长统传》：“豪人之室，连栋数百，膏田满野，奴婢千羣，徒附万计。”
李贤注：“徒，众也；附，亲也。”
范文澜蔡美彪等《中国通史》第二编第三章第四节：“堡垒外住着佃农。他们在暴力胁迫下，变成半农奴的身分（人身还不能被买卖），叫做徒附……徒附不仅几乎无偿地替豪强耕作，而且还得替豪强当私兵。”
徒tú(1)（形）空的；没有凭借的：～劳。(2)（副）表示除此之外没有别的；仅仅：～留。(3)（副）徒然：～自惊扰。(4)（名）徒弟；学生。(5) 姓。徒tú(1)（名）信仰某种宗教的人：教～。(2)（名）同一派系的人（含贬义）：暴～。(3)（名）人（含贬义）：好色之～。(4)（名）徒刑。
附读音：fù附fù(1)（动）附带：～设｜～则｜～寄照片一张｜你给我再～上一笔；让他收到这封信就回信。(2)（动）靠近：～近｜～在他的耳朵旁边低声说话。(3)（动）依从；依附：～议｜～庸。